طلای سفید در انبارها؛ برنج خارجی درون سفره‌ها
رایحه خوش یک سفره ایرانی، دیگر کمتر به مشام می‌رسد.
برنج ایرانی، این طلای سفید و خوش‌عطر شمال، حالا دیگر مهمان هر سفره‌ای نیست. قیمت‌ها سر به فلک کشیده‌اند؛ از صد هزار تومان تا حتی سیصد هزار تومان برای هر کیلو.
در حالی که قیمت برنج هندی و پاکستانی در بازار جهانی کاهش پیدا کرده، برنج ایرانی در داخل کشور به کالایی لوکس تبدیل شده است؛ نه به این خاطر که کیفیت آن تغییر کرده، بلکه به‌خاطر سیاست‌های نادرست، محدودیت واردات، و البته برآوردهای اشتباه از میزان تولید داخلی.
در بسیاری از شهرها و روستاها، مردم ناچارند برنج وارداتی بخورند. آمار رسمی نشان می‌دهد که در روستاها، ۷۰ درصد و در شهرها، حدود ۶۰ درصد مصرف برنج به انواع وارداتی اختصاص دارد.
در این میان، بخش خصوصی هشدار داده؛ برنجی که باید سر سفره مردم باشد، در انبارهای بنادر خاک می‌خورد و بیش از صد هزار تن برنج، پشت سد تخصیص ارز مانده‌است.
اما این داستان، فراتر از جنبه های اقتصادی آن است؛ تولید برنج در ایران آب می‌بلعد؛ برای هر کیلو حدود ۵ هزار لیتر. این یعنی در کشوری که با بحران آب دست و پنجه نرم می‌کند، همچنان اصرار بر تولید گسترده برنج داریم؛ به قیمت فشار بر منابع طبیعی و معیشت مردم.
و حالا سؤال اینجاست:
برنج ایرانی، میراث ذائقه و فرهنگ ماست،
اما آیا قرار است فقط سهم طبقه خاصی باشد؟//
