زنگ خطر سالمندی در کرمانشاه؛ استانی با شیب تند پیری و چالش‌های پیش‌رو
کرمانشاه با شیب تندی در حال حرکت به سمت سالمندی است و با بیش از ۱۲ درصد جمعیت بالای ۶۵ سال، در جایگاه هفتمین استان پیر کشور قرار گرفته. این روند نگران‌کننده، پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و حتی دفاعی جدی برای استان و کشور به همراه دارد.
به گزارش فرتاک نیوز،
دکتر ساجده واعظ‌زاده با بیان اینکه جمعیت استان کرمانشاه در آستانه سالمندی قرار دارد گفت: سالمندی جمعیت یعنی افزایش نسبت افراد سالمند (جمعیت بالای ۶۰ یا ۶۵ سال) به کل جمعیت یک کشور یا منطقه و اگر تعداد افراد سالمند در جامعه‌ای رو به افزایش باشد و همزمان تعداد کودکان رو به کاهش باشد اصطلاحا گفته می شود جمعیت رو به سالمندی است.
وی افزود: متاسفانه با توجه به وضعیت افزایش جمعیت سالمندان استان و کاهش تعداد کودکان، می توان گفت که استان کرمانشاه در آستانه سالمندی قرار گرفته است.
وی افزود: متاسفانه روند سالمندی جمعیت در کرمانشاه با شیب تندی در حال حرکت است، به طوری که بر اساس آخرین آمار، حدود ۲۴۶ هزار نفر از جمعیت استان را سالمندان بالای ۶۵ سال تشکیل می‌دهند که معادل ۱۲.۱۵ درصد از کل جمعیت استان است.
واعظ زاده تصریح کرد: این رقم بالاتر از میانگین کشوری (حدود ۱۱ درصد) بوده و کرمانشاه را در جایگاه هفتمین استان پیر کشور قرار داده است.
به گفته این عضو هیات علمی افزایش امید به زندگی و کاهش فرزندآوری دو عامل مهم در رابطه با افزایش سالمندی هستند.
این جمعیت شناس در ادامه به تشریح پیامندهای منفی سالمندی جمعیت پرداخت و افزود: فشار اقتصادی بر نیروی کار جوان یکی از بارزترین این پیامدهاست که در سالهای آتی گریبانگیر کشور و استان خواهد شد.
وی افزود: با افزایش جمعیت سالمند، تعداد افراد شاغل کاهش پیدا می‌کند و از طرفی بار مالیِ پرداخت حقوق بازنشستگی، بیمه‌ها و خدمات درمانی بر دوش نسل جوان می‌افتد.
واعظ زاده تصریح کرد: علاوه بر این، در جامعه سالمند، رشد اقتصادی کند می‌شود، زیرا بخش زیادی از جمعیت مصرف‌کننده و بازنشسته هستند، نه تولیدکننده.
وی افزود: سالمندی جمعیت همچنین باعث افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان می گردد، زیرا سالمندان نیاز بیشتری به خدمات درمانی، مراقبت‌های پزشکی، و تجهیزات حمایتی دارند، علاوه بر این هزینه نگهداری (خانه سالمندان، پرستار در منزل) هم افزایش می‌یابد و بیمارستان‌ها و مراکز درمانی با کمبود ظرفیت روبه‌رو می‌شوند.
این عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی کاهش پویایی اجتماعی و نوآوری را هم یکی دیگر از پیامدهای منفی سالمندی جمعیت عنوان کرد و افزود: جمعیت سالمند، کمتر پذیرای تغییر، نوآوری و ریسک است و کاهش جمعیت جوان می‌تواند باعث رکود در حوزه‌هایی مانند فناوری، استارتاپ‌ها و تحولات فرهنگی شود.
وی افزود: علاوه بر موارد مذکور، سالمندی جمعیت می تواند موجب افزایش مشکلات اجتماعی و خانوادگی می شود چرا که خانواده‌ها تحت فشار مراقبت از والدین سالمند قرار می‌گیرند، به‌ویژه در خانواده‌هایی که فرزندان مهاجرت کرده‌اند یا تعداد فرزندان کم است.
این استادیار جامعه شناسی خاطرنشان کرد، پیامدهای سالمندی جمعیت به همین جا ختم نمی شود و حتی کاهش قدرت دفاعی و ملی را نیز بدنبال دارد و با کاهش جمعیت جوان، توان دفاعی، امنیتی و نظامی کشور نیز به خطر می‌افتد.
وی افزود: کشورهایی با جمعیت پیر، آسیب‌پذیری بیشتری در برابر تهدیدهای خارجی دارند.
واعظ زاده تغییر در الگوی شهر و زیرساخت‌ها را نیز از پیامدهای سالمندی جمعیت عنوان کرد و افزود: سالمندان نیاز به مناسب‌سازی محیط شهری از جمله احداث رمپ، آسانسور و تامین وسایل حمل‌ونقل مناسب و با توجه به اینکه شهرها برای جمعیت جوان طراحی شده‌اند، زیرساخت ها دیگر پاسخگوی نیازهای جدید نخواهند بود ونیاز به مناسب سازی شهری افزایش می یابد.
به گفته این جمعیت شناس با توجه به پیامدهای منفی سالمندی، درصورتی که روند سالمندی جمعیت در کرمانشاه مدیریت نشود، استان در سالهای نچندان دور با یک زنجیره از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، درمانی و فرهنگی روبه‌رو خواهد شد.
وی افزود: برای پرهیز از به وجود آمدن چنین شرایطی، لازم است در نحوه پیاده سازی سیاستهای جمعیتی و اجرای قانون جوانی جمعیت بازنگری شود تا کارایی بیشتری در پیشگیری از سالمندی جمعیت داشته باشد.
وی افزود: متاسفانه با توجه به وضعیت افزایش جمعیت سالمندان استان و کاهش تعداد کودکان، می توان گفت که استان کرمانشاه در آستانه سالمندی قرار گرفته است.
وی افزود: متاسفانه روند سالمندی جمعیت در کرمانشاه با شیب تندی در حال حرکت است، به طوری که بر اساس آخرین آمار، حدود ۲۴۶ هزار نفر از جمعیت استان را سالمندان بالای ۶۵ سال تشکیل می‌دهند که معادل ۱۲.۱۵ درصد از کل جمعیت استان است.
واعظ زاده تصریح کرد: این رقم بالاتر از میانگین کشوری (حدود ۱۱ درصد) بوده و کرمانشاه را در جایگاه هفتمین استان پیر کشور قرار داده است.
به گفته این عضو هیات علمی افزایش امید به زندگی و کاهش فرزندآوری دو عامل مهم در رابطه با افزایش سالمندی هستند.
این جمعیت شناس در ادامه به تشریح پیامندهای منفی سالمندی جمعیت پرداخت و افزود: فشار اقتصادی بر نیروی کار جوان یکی از بارزترین این پیامدهاست که در سالهای آتی گریبانگیر کشور و استان خواهد شد.
وی افزود: با افزایش جمعیت سالمند، تعداد افراد شاغل کاهش پیدا می‌کند و از طرفی بار مالیِ پرداخت حقوق بازنشستگی، بیمه‌ها و خدمات درمانی بر دوش نسل جوان می‌افتد.
واعظ زاده تصریح کرد: علاوه بر این، در جامعه سالمند، رشد اقتصادی کند می‌شود، زیرا بخش زیادی از جمعیت مصرف‌کننده و بازنشسته هستند، نه تولیدکننده.
وی افزود: سالمندی جمعیت همچنین باعث افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان می گردد، زیرا سالمندان نیاز بیشتری به خدمات درمانی، مراقبت‌های پزشکی، و تجهیزات حمایتی دارند، علاوه بر این هزینه نگهداری (خانه سالمندان، پرستار در منزل) هم افزایش می‌یابد و بیمارستان‌ها و مراکز درمانی با کمبود ظرفیت روبه‌رو می‌شوند.
این عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی کاهش پویایی اجتماعی و نوآوری را هم یکی دیگر از پیامدهای منفی سالمندی جمعیت عنوان کرد و افزود: جمعیت سالمند، کمتر پذیرای تغییر، نوآوری و ریسک است و کاهش جمعیت جوان می‌تواند باعث رکود در حوزه‌هایی مانند فناوری، استارتاپ‌ها و تحولات فرهنگی شود.
وی افزود: علاوه بر موارد مذکور، سالمندی جمعیت می تواند موجب افزایش مشکلات اجتماعی و خانوادگی می شود چرا که خانواده‌ها تحت فشار مراقبت از والدین سالمند قرار می‌گیرند، به‌ویژه در خانواده‌هایی که فرزندان مهاجرت کرده‌اند یا تعداد فرزندان کم است.
این استادیار جامعه شناسی خاطرنشان کرد، پیامدهای سالمندی جمعیت به همین جا ختم نمی شود و حتی کاهش قدرت دفاعی و ملی را نیز بدنبال دارد و با کاهش جمعیت جوان، توان دفاعی، امنیتی و نظامی کشور نیز به خطر می‌افتد.
وی افزود: کشورهایی با جمعیت پیر، آسیب‌پذیری بیشتری در برابر تهدیدهای خارجی دارند.
واعظ زاده تغییر در الگوی شهر و زیرساخت‌ها را نیز از پیامدهای سالمندی جمعیت عنوان کرد و افزود: سالمندان نیاز به مناسب‌سازی محیط شهری از جمله احداث رمپ، آسانسور و تامین وسایل حمل‌ونقل مناسب و با توجه به اینکه شهرها برای جمعیت جوان طراحی شده‌اند، زیرساخت ها دیگر پاسخگوی نیازهای جدید نخواهند بود ونیاز به مناسب سازی شهری افزایش می یابد.
به گفته این جمعیت شناس با توجه به پیامدهای منفی سالمندی، درصورتی که روند سالمندی جمعیت در کرمانشاه مدیریت نشود، استان در سالهای نچندان دور با یک زنجیره از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، درمانی و فرهنگی روبه‌رو خواهد شد.
وی افزود: برای پرهیز از به وجود آمدن چنین شرایطی، لازم است در نحوه پیاده سازی سیاستهای جمعیتی و اجرای قانون جوانی جمعیت بازنگری شود تا کارایی بیشتری در پیشگیری از سالمندی جمعیت داشته باشد.
