دشمن مغز شما انجام همین کار ساده روزانه است
یافته‌های جدید نشان می‌دهد نشستن زیاد حتی با وجود ورزش منظم، خطر زوال شناختی و تحلیل مغزی را افزایش می‌دهد. این پژوهش تاکید می‌کند که رفتار بی‌تحرک خود یک عامل خطر مستقل برای بیماری‌هایی مانند آلزایمر و تحلیل مغزی است و کاهش زمان نشستن می‌تواند راهکاری کلیدی برای حفظ سلامت مغز باشد، حتی برای افراد فعال.
یک پژوهش جدید زنگ خطر را برای افرادی که ساعات طولانی نشستن را تجربه می‌کنند به صدا درآورده است. این تحقیقات نشان می‌دهد که نشستن زیاد می‌تواند خطر زوال شناختی و تحلیل رفتن مغزی را به طور قابل توجهی افزایش دهد، حتی اگر افراد به میزان توصیه شده ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط در هفته نیز پایبند باشند. این یافته‌ها بر اهمیت توجه به رفتار بی‌تحرک به عنوان یک عامل مستقل در تهدید سلامت مغز تاکید دارد.
پژوهشگران با بررسی بیش از ۴۰۰ بزرگسال ۵۰ ساله و بالاتر که به مدت یک هفته دستگاه‌های ردیاب فعالیت به همراه داشتند، به این نتایج دست یافتند. شرکت‌کنندگان طی یک دوره ۷ ساله تحت معاینات عصبی-روانی و اسکن‌های مغزی قرار گرفتند. محققان تاکید می‌کنند که این یافته‌ها نشان می‌دهد رفتار بی‌تحرک یک عامل خطرساز مستقل برای بیماری آلزایمر و سایر مشکلات مرتبط با زوال شناختی است، و صرفا انجام فعالیت بدنی نمی‌تواند اثرات منفی نشستن طولانی را کاملا خنثی کند.
نتایج نشان داد افرادی که زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می‌کردند، با سرعت بیشتری دچار تحلیل‌رفتگی مغزی شدند. همچنین، این گروه در آزمون‌های مربوط به حافظه و پردازش اطلاعات عملکرد ضعیف‌تری از خود نشان دادند. نکته قابل تامل اینجاست که این کاهش توانایی‌های مغزی حتی در شرایطی مشاهده شد که ۸۷ درصد از شرکت‌کنندگان به توصیه‌های مربوط به فعالیت بدنی عمل می‌کردند، اما همچنان ساعات زیادی را به نشستن اختصاص می‌دادند.
در نهایت، این پژوهشگران نتیجه‌گیری می‌کنند که کاهش زمان نشستن می‌تواند یک استراتژی موثر و امیدوارکننده برای پیشگیری از تحلیل‌رفتگی مغزی و زوال شناختی متعاقب آن باشد. بنابراین، علاوه بر ورزش منظم، ایجاد وقفه‌های حرکتی در طول روز و پرهیز از نشستن طولانی‌مدت برای حفظ سلامت مغز و قوای شناختی، از جمله حافظه و تمرکز، ضروری به نظر می‌رسد.
