افزایش بی‌سابقه تعداد میلیاردر‌ها در آمریکا
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از بلومبرگ، در سال ۲۰۲۳، زمانی که ایوان اوسناس در یک مهمانی بار میتسوا شاهد هیجان نوجوانان ۱۳ساله عرق‌ریز بود که برای اجرای رپر «فلو رایدا» فریاد می‌کشیدند، دریافت که چیزی در آمریکا تغییر کرده است.
برای چندین دهه، نوجوانان ثروتمند برای مهمانی‌های خصوصی خود اجرای خوانندگان مطرح را تدارک می‌دیدند؛ امری که در برنامه واقع‌نمای «شیرین‌شانزده سالگی من» از شبکه MTV به‌صورت نگران‌کننده‌ای ثبت شده بود. اما در سال‌های اخیر، شمار افرادی که می‌توانند «۱۵۰ هزار دلار در یک پنجشنبه خرج کنند» تا گروهی مثل Foo Fighters در حیاط خانه‌شان اجرا کند، به شکل چشمگیری افزایش یافته است؛ چنان‌که چارلز راجرو، نوازنده درام، به اوسناس می‌گوید.
اوسناس می‌نویسد: امروزه در ایالات متحده بیش از ۸۰۰ میلیاردر وجود دارد، در حالی که این عدد در سال ۱۹۹۰ فقط ۶۶ نفر بود. تنها در فاصله میان دو مراسم تحلیف دونالد ترامپ، وسعت ثروت آنها بیش از دو برابر شده است. در کتاب «دارا‌ها و دارا-قایق‌ها: یادداشت‌هایی از زندگی فوق‌ثروتمندان» (نشر Scribner، سوم ژوئن)، اوسناس که از نویسندگان ثابت نشریه نیویورکر است، به بررسی این ثروت‌های شگفت‌انگیز می‌پردازد. این کتاب مجموعه‌ای از گزارش‌های او از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۴ است که با پیوست‌هایی تازه، تصویر روشنی از چگونگی شکل‌گیری شکاف طبقاتی در آمریکا ارائه می‌دهد؛ شکافی که به گفته او، بنیان‌های کشور را بی‌ثبات کرده و اکنون تهدیدی جدی برای آینده آن محسوب می‌شود.
فروپاشی همبستگی اجتماعی و عقب‌نشینی ثروتمندان به پناهگاه‌ها
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از بلومبرگ، اوسناس می‌نویسد: «پس از انتخابات نخست ترامپ، روشن بود که خط گسل اصلی سیاست آمریکا، نابرابری است.»، اما او معتقد است که این گسست به‌اندازه خشم امروز ما تازه نیست. شکاف فزاینده ثروت، حاصل معماری دقیق ثروتمندان طی دهه‌هاست؛ از طریق سیاست، قانون‌گذاری و مصالحه‌های اخلاقی برای حفظ خود.
اوسناس می‌نویسد: تمرکز وسواس‌گونه سال ۲۰۱۶ بر طبقه کارگر محروم و حداقل دستمزدی که طی ۲۵ سال فقط ۲۰ درصد افزایش یافته بود، نادرست یا دست‌کم ساده‌انگارانه بود. «این روایت، تأثیر انزواطلبی اعضای طبقه حاکم را نادیده می‌گرفت؛ کسانی که با شیطان‌سازی از اعتدال و تضعیف کارکرد‌های بنیادین دولت، شخصیت سیاسی ما را تغییر دادند. ما – یا آنها، بسته به اینکه در کدام سوی ایستاده باشید – پشت دیوار‌های زیبا عقب‌نشینی کردیم.»
دیوار‌هایی که نماد نابرابری‌اند
اوسناس به دیوار‌های فیزیکی اطراف خانه‌ها در گرینویچ ایالت کنتیکت اشاره می‌کند؛ منطقه‌ای که با تمرکز بالای میلیاردر‌ها به قطب صندوق‌های پوشش ریسک تبدیل شده است. این دیوار‌ها آن‌قدر بلند شدند که شهرداری‌های اطراف مقرراتی برای جلوگیری از گسترش این «دیوار‌های لعنتی» وضع کردند.
در واپسین سخنرانی خود در دفتر بیضی، جو بایدن، رئیس‌جمهور وقت، هشدار داد: «امروز، در آمریکا یک الیگارشی از ثروت، قدرت و نفوذ در حال شکل‌گیری است که عملاً دموکراسی ما، حقوق و آزادی‌های پایه‌ای ما و فرصت برابر برای پیشرفت را تهدید می‌کند.» اوسناس می‌نویسد: در مراسم تحلیف ترامپ چند روز بعد، «تعداد میلیاردر‌های روی صحنه آن‌قدر زیاد بود که رهبران کنگره در جایگاه تماشاگران نشسته بودند.»
