اهمیت بازی در توسعه مهارت های زندگی کودکان

نقش بازی در توسعه مهارت های زندگی با بازی

از طریق بازی، کودکان می توانند دنیایی را با شرایط و ارزش های خاص خود که با واقعیت متفاوت است، تجربه کنند و بسازند. سپس کودکان این فرصت را دارند که از مهارت های تفکر خلاق خود استفاده کنند و دنیایی را که ساخته اند با همسالان خود به اشتراک بگذارند. کودکان همچنین می توانند مهارت های مذاکره خود را در طول فعالیت های بازی تمرین کنند، زیرا تعامل بین کودکان پیچیده است.

کودکان می توانند از همسالان خود که ممکن است در سنین متفاوت باشند یا تجربیات متفاوتی داشته باشند بیاموزند و بنابراین یادگیری کودکان در بازی به چالش کشیده می شود. در طول بازی کودکان فرصتی برای آزمایش، گسترش و تغییر دنیای بازی دارند. یادگیری کودک تنها به فرد بستگی ندارد، بلکه تحت تأثیر محیط و روابطی که ایجاد می کند است. کودکان زمانی که توجه کامل آنها جلب می شود، بهتر می توانند یاد بگیرند، که اغلب در حین بازی اتفاق می افتد. از این رو، بازی به منبع یادگیری تبدیل می شود. به همین دلیل است که توسعه مهارت های زندگی با بازی اهمیت بالایی دارد.

تفاوت بازی و یادگیری مبتنی بر بازی

مهم است که بین یادگیری مبتنی بر بازی و بازی تفاوت قائل شویم. همانطور که از نامش پیداست، یادگیری مبتنی بر بازی شامل یادگیری در حین بازی است که در آن فعالیت لذت بخش به هدفی می رسد. از سوی دیگر، بازی بازتر است و یک فعالیت لذت بخش است که در درجه اول به فرآیند مربوط می شود نه نتیجه. از این رو، هنگامی که کودکان در حال بازی هستند، ممکن است لزوماً شامل یک جزء یادگیری نباشد، مگر اینکه آنها در یک فعالیت یادگیری مبتنی بر بازی شرکت کنند.

همانطور که گفته شد، شواهد نشان می دهد که یک رابطه مثبت بین بازی و نتایج یادگیری اولیه کودکان وجود دارد.