بهینه‌سازی و ذخیره‌سازی؛ کلید گمشده عبور از بحران ناترازی گاز
با وجود فاصله چند ماهه تا آغاز فصل سرما، نشانه‌های ناترازی گاز در کشور پیش از زمستان نمایان شده و هشدارها درباره کاهش فشار در شبکه، در برخی مناطق سردسیر، دوباره به صدر نگرانی‌های راهبردی انرژی بازگشته است.
به‌رغم آن‌که ایران از بزرگ‌ترین دارندگان ذخایر گاز طبیعی در جهان به شمار می‌رود، روند فصلی مصرف در کشور، ایجاب می‌کند که مدیریت عرضه با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرد.
کارشناسان صنعت انرژی معتقدند که برای مقابله با این چالش ساختاری، تنها افزایش تولید گاز کافی نیست و باید دو محور کلیدی به‌طور همزمان دنبال شود؛ بهینه‌سازی مصرف و توسعه ظرفیت‌های ذخیره‌سازی.
بهینه‌سازی مصرف گاز به معنای کاهش هدررفت و اصلاح الگوی مصرف در بخش‌های خانگی، صنعتی و نیروگاهی است که می‌تواند تا حد قابل توجهی فشار را از شبکه کاهش دهد و فرصت مدیریت بهتری در زمان‌های اوج مصرف فراهم کند.
از سوی دیگر، ظرفیت ذخیره‌سازی گاز کشور، که در حال حاضر محدود و ناکافی است، یکی از نقاط ضعف جدی این سیستم محسوب می‌شود. ذخیره‌سازی گاز در مخازن زیرزمینی فصلی، مانند مخازن شوریجه و سراجه، امکان جمع‌آوری گاز در فصل‌های گرم و تزریق آن در فصل سرد را فراهم می‌کند، اما حجم این مخازن هنوز پاسخگوی نیاز روزهای اوج مصرف نیست. توسعه و افزایش این زیرساخت‌ها می‌تواند به عنوان یک (ضامن امنیت انرژی) عمل کرده و مانع از قطع یا کاهش فشار گاز در زمستان‌های سخت شود.
ذخیره‌سازی؛ نقطه ضعف ناترازی گاز
سید موسی موسوی، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا ضمن تأکید بر ضرورت بهینه‌سازی مصرف انرژی در شرایط فعلی ناترازی گاز، جذب سرمایه‌گذاری را به‌عنوان یکی از راهکارهای اساسی برای مدیریت و کاهش این ناترازی معرفی کرد.
وی اظهار داشت: ناترازی در حوزه گاز طبیعی موضوعی زمان‌بر است و رفع آن نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و راهبردی است.
موسوی خاطر نشان کرد: ذخیره‌سازی گاز و بهینه‌سازی مصرف گاز، دو موضوع حیاتی در مدیریت منابع انرژی کشور محسوب می‌شوند که نادیده گرفتن آنها می‌تواند به تشدید ناترازی در تأمین گاز منجر شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس افزود: بدون برنامه‌ریزی دقیق برای افزایش ظرفیت‌های ذخیره‌سازی و ارتقای بهره‌وری مصرف، فشار بر شبکه گاز در فصول سرد سال افزایش خواهد یافت و احتمال اختلال در تأمین انرژی خانوارها و صنایع بیشتر می‌شود.
به گفته وی، همچنین بهره‌گیری از نیروهای بومی در بخش‌های کلیدی مانند پالایشگاه‌های گاز نه تنها موجب افزایش کیفیت خدمات و محصولات می‌شود، بلکه باعث تقویت اقتصاد منطقه‌ای و ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار برای ساکنان محلی خواهد شد.
موسوی خاطر نشان کرد: توجه به نیروهای محلی، همچنین می‌تواند نقش مهمی در کاهش وابستگی به نیروی انسانی خارجی و تسریع روند اجرای پروژه‌ها داشته باشد.
این نماینده مجلس تأکید کرد: استفاده از توان تخصصی بومیان در مدیریت و بهره‌برداری از زیرساخت‌های نفت و گاز، یکی از الزامات تحقق اهداف کلان در جهت خودکفایی و افزایش بهره‌وری است.
انتهای پیام/
