اشک تمساح نریزید برلین شریک جنایات غزه است
عابد اکبری، کاشناس مسائل بین‌الملل در یادداشتی تحت عنوان " اشک تمساح نریزید، برلین شریک جنایات غزه است!" که در اختیار خبرگزاری برنا قرار داده است، نوشت: اظهارات فردریش مرتس، صدراعظم آلمان، در همایش اروپایی برلین درباره عملیات ارتش اسرائیل در نوار غزه، در نگاه نخست ممکن است نشانه‌ای از چرخش در سیاست برلین به نظر برسد. اما با نگاهی به نقش عمیق و تاریخی آلمان در تجهیز و حمایت از ماشین جنگی اسرائیل، این انتقادها بیشتر به یک ژست دیپلماتیک می‌مانند تا اعتراض واقعی.
آلمان پس از آمریکا، دومین تأمین‌کننده تسلیحات به اسرائیل است. بر اساس داده‌های مؤسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم (SIPRI)، تنها در بازه زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳، بیش از ۳۰ درصد از واردات نظامی اسرائیل از آلمان بوده است. دولت آلمان حتی هزینه بخشی از ساخت زیردریایی‌های کلاس دلفین را که قابلیت حمل موشک‌های هسته‌ای دارند، تأمین کرده است. این زیردریایی‌ها از ابزارهای راهبردی ارتش اسرائیل در تهدید و توازن منطقه‌ای محسوب می‌شوند.
از سوی دیگر، همکاری اطلاعاتی میان آلمان و اسرائیل، به‌ویژه در حوزه نظارت دیجیتال، سایبری و شناسایی اهداف، سال‌هاست که در سطح راهبردی جریان دارد. در اسناد افشاشده توسط ادوارد اسنودن نیز به وجود کانال‌های ارتباطی و فنی میان سازمان اطلاعات فدرال آلمان (BND) و موساد اشاره شده است.
در چنین بستری، این پرسش بنیادین مطرح می‌شود که وقتی آلمان در تأمین ابزار کشتار، فناوری‌های شناسایی و حتی در حمایت دیپلماتیک از اسرائیل در مجامع بین‌المللی مانند شورای امنیت نقش ایفا می‌کند، چگونه می‌توان اظهارات انتقادی اخیر را صادقانه و مستقل تلقی کرد؟
ران پروزور، سفیر اسرائیل در آلمان، در واکنش به سخنان مرتس با صراحت گفت: «وقتی او انتقاد می‌کند، ما با دقت گوش می‌دهیم، چون او یک دوست است.» این جمله، ناخواسته حقیقت تلخی را فاش می‌کند: سیاستمداران آلمانی شاید گاهی انتقاد کنند، اما در سطح ساختاری، نه‌تنها حامی بلکه شریک جنایات جاری در غزه‌اند.
در هفته‌های گذشته، تنها در جریان حملات اسرائیل به اردوگاه‌های آوارگان در رفح، بنا به گزارش سازمان‌های حقوق بشری همچون «هیومن رایتس واچ» و دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA)، صدها غیرنظامی کشته یا مجروح شده‌اند. ادامه این وضعیت، با پشتیبانی لجستیکی و تسلیحاتی کشورهایی چون آلمان، جنبه‌ای فراتر از سکوت و بی‌عملی دارد؛ این مشارکت فعال در یک جنایت بین‌المللی است.
اگر دولت آلمان به‌راستی نگران جان غیرنظامیان در غزه است، باید نخست صادرات تسلیحات به اسرائیل را فوراً متوقف کند، همکاری‌های امنیتی و اطلاعاتی را مورد بازنگری قرار دهد و از حمایت بی‌قید و شرط از تل‌آویو در مجامع جهانی دست بردارد. در غیر این صورت، این انتقادها چیزی بیش از اشک تمساح برای افکار عمومی نیست.
انتهای پیام/
