«عشق ابدی» برنامه‌ای سفارشی برای فروپاشی و تغییر معیارهای جوانان برای ازدواج / هویت خانواده زیر سوال می رود؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، «عشق ابدی» برنامه‌ای است که در یوتیوب با حضور دختران و پسران جوان با هدف پیدا کردن شریک عاطفی پخش می‌شود. در این برنامه پسران و دختران در مدت کوتاهی باهمدیگر آشنا می‌شوند که این انتخاب‌ها در بیشتر اوقات با توجه ملاک ظاهری صورت می‌گیرد که موضوع باعث می‌شود که جوان ونوجوانان از معیار‌هایی مثل رفتار و شخصیت طرف مقابل غفلت کنند و به معیارهای ظاهری توجه کنند.
همچنین این برنامه در یوتیوب بازدید میلیونی دارد که یوتیوب مبلغی به آنها می‌دهد که باتوجه به تعداد بازدید این برنامه میلیارد‌ها به جیب می‌زنند.
این برنامه با اطلاعات و به نمایش گذاشتن روابط کوتاه مدت باعث تغیر معیار‌ها و انحراف در برقراری ارتباط می‌شود چراکه با فرهنگ و متدهای علمی روانشنالسی خانواده و زوج درمانی مغایرت دارد.
علیرضا مرتضوی، روانشناس، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا درباره برنامه‌هایی که خارج از کشور با محوریت زوج‌یابی از جمله «عشق ابدی» ساخته می‌شوند، اظهار کرد:برنامه «عشق ابدی» در فضای مجازی دنبال می‌شود و بسیاری از مخاطبان در جریان آن قرار گرفته‌اند. رسانه سه کارکرد اصلی دارد؛ نخستین کارکرد، ایجاد سرگرمی برای مخاطب است. دومین کارکرد، آگاهی‌بخشی و انتقال دانش از طریق رسانه‌هاست. اما سومین و مهم‌ترین نقش رسانه، فرهنگ‌سازی شناختی و رفتاری است؛ به‌طوری که رسانه می‌تواند هم در باورهای مخاطب اثر بگذارد و هم رفتار او را تحت تأثیر قرار دهد.
وی افزود: رسانه‌های جمعی از جمله رادیو، تلویزیون و فضای مجازی از ابتدا نقش مستقیمی در شکل‌دهی به سلیقه‌های موسیقایی، سینمایی و انیمیشنی مخاطبان داشته‌اند. بخش عمده‌ای از فرهنگ‌سازی شناختی و رفتاری از همین طریق شکل می‌گیرد. برنامه «عشق ابدی» و برنامه‌های مشابه آن بدون تردید بر ساختار فکری، ذهنی و رفتاری مخاطب تأثیرگذارند.
مرتضوی در تحلیل این برنامه و پاسخ به این پرسش که چنین برنامه‌ای چه نوع فرهنگ‌سازی فکری، ذهنی و رفتاری ایجاد می‌کند؟ بیان کرد: وقتی فردی تصمیم به ورود به یک رابطه عاطفی می‌گیرد، معمولاً باید از مراحل ابتدایی، نظیر شناخت و گفت‌وگو آغاز کند. اما در این برنامه، رفتارهایی نمایش داده می‌شود که مختص مراحل انتهایی رابطه‌اند؛ مانند شوخی‌های کلامی، تماس‌های بدنی و روابط خصوصی و جنسی. این در حالی است که برنامه مذکور در حال ترویج طرز فکر و رفتارهایی است که نه با اصول علمی و نه با عرف جامعه هم‌خوانی ندارد.
وی ادامه داد: در این برنامه مشاهده می‌شود که افراد به‌راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و حتی زوج‌ها تغییر می‌کنند؛ به‌گونه‌ای که روابط به شکل‌های سه‌تایی و چهارتایی درمی‌آید. این در حالی است که حتی در منابع تخصصی زوج‌درمانی در غرب نیز چنین ساختاری توصیه نمی‌شود. در واقع، انتخاب شریک عاطفی نیازمند نوعی پیش‌آگاهی است که باید بدون روابط نزدیک و جنسی شکل بگیرد. اما این برنامه از همان ابتدا حریم‌های بدنی و فکری را نادیده می‌گیرد.
مرتضوی افزود: این برنامه با وجود آن‌که جنبه سرگرمی دارد و مخاطب را جذب می‌کند، اما این سرگرمی به قیمت بی‌ارزش کردن ساختار فکری و رفتاری جوانان تمام می‌شود. در حالی که در مشاوره‌های پیش از ازدواج، بیش از ۳۰ تست روان‌شناختی از زوجین گرفته می‌شود تا شناخت بهتری نسبت به یکدیگر پیدا کنند، اما در این برنامه، مخاطب با سرگرمی جذب می‌شود و سپس افکاری القا می‌شود که با معیارهای رسمی، اخلاقی و علمی در زمینه انتخاب همسر هم‌خوانی ندارد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا برخی نوجوانان و جوانان تا این اندازه جذب چنین برنامه‌هایی می‌شوند؟ گفت: این برنامه از فرم موسیقیایی، نوع پوشش و برهنگی برای جذابیت استفاده می‌کند. برهنگی در این فضا بسیار مشهود است؛ به‌گونه‌ای که در بخشی از برنامه، پسران لباس خود را درمی‌آورند و دختران بدن آنها را لمس می‌کنند تا شریک عاطفی خود را انتخاب کنند. این نگاه بیشتر مبتنی بر سرگرمی و تحریک جنسی است تا انتخاب عقلانی و عاطفی.
مرتضوی تأکید کرد: تأثیرگذاری چنین محتوایی بستگی مستقیمی به قدرت بازدارندگی هیجانی و فکری افراد دارد. کسانی که ارزش‌های روشن‌تری در زندگی دارند و براساس آنها تصمیم می‌گیرند، راحت‌تر می‌توانند از این نوع محتوا فاصله بگیرند. اما کسانی که در این زمینه دچار ابهام هستند، بیشتر در معرض تأثیرپذیری قرار می‌گیرند.
این روانشناس در پایان با اشاره به هدف پنهان ساخت چنین برنامه‌هایی برای مخاطب ایرانی گفت: به نظر من، هدف اصلی این برنامه‌ها بازتعریف ارزش‌های رفتاری و شناختی است. هویت اسلامی، ایرانی و مفهوم خانواده هدف اصلی این برنامه‌هاست؛ آنها می‌خواهند نهاد خانواده را در ایران تضعیف کنند. وقتی ملاک انتخاب همسر، صرفاً ظاهر و جذابیت لحظه‌ای باشد، هویت مادری، پدری و خانواده زیر سوال می‌رود و در عوض، هویت‌های جنسی و شهوانی به عنوان معیار تشکیل خانواده معرفی می‌شود. همان‌طور که پیش‌تر افرادی مانند ساسی مانکن نیز چنین هویت‌سازی‌هایی را ترویج کرده‌اند. در برنامه «عشق ابدی» هم اولویت با ظواهر است، نه شخصیت، و این دقیقاً با فرهنگ ایرانی، مبانی دینی و متدهای علمی در تضاد است.
انتهای پیام/
