عدم هماهنگی بین نهادهای دولتی چالش اصلی تولید پلاسما
به گزارش خبرنگار اقتصادی برنا در نشست خبری صنعت پلاسما در روند توسعه که در اتاق بازرگانی تهران با حضور اعضای هیئت رئیسه انجمن تامین کنندگان پلاسما و داروهای پلاسمایی تشکیل شد صدری رئیس انجمن با اشاره به اهمیت پلاسما در صنعت دارو گفت: در ابتدای دهه ۸۰ پیشرفت و مصرف دارو و تجهیزات پزشکی پزشکی ازمیزان تولید سرعت گرفت و امروز ۸۰ درصد داروهای مورد نیاز انسان‌ها تولید میشود و ۲۰ درصد در حوزه‌های مختلف کسری داریم که یکی از این حوز‌ها پلاسما است.
وی ادامه داد: یکی از راه‌های اخذ پلاسما این است که خون اهدا کننده را در سانتریفیوژ قرار میدادند و طی مراحلی پروتئین جدا می‌شوند. در چند سال اخیر دیگر نیازی به اخذ خون از داوطلب نیست و مستقیم پلاسما از اهدا کننده اخذ میشود با این روش محدودیت اهدا از ۴ بار در سال به ۳۶ بار رسید هر چند در کشور امریکا تا ۱۰۲ بار در سال رسیده است.
صدری با اشاره به سابقه اخذ مستقیم پلاسما در کشور گفت: ما نیز در ایران به دنبال انجام این کار بودیم، اما بوروکراسی‌های اداری و سختی‌های اخذ مجوز و قوانین مانع اصلی بود تا اینکه مجلس واسطه شد و دولت مجوز لازم را داد و در دهه ۸۰ ما با همکاری یک شرکت المانی به صورت جوینت ونچر این تکنولوژی وارد شد و مرکز ان به صورت کاملا خصوصی تاسیس شد در آن زمان علت مخالفت دولت این بود که این کار را وظیفه حاکمیتی می‌دانست.
وی افزود: متاسفانه برخی دولتی‌ها بخش خصوصی را رقیب خود می‌دانند در حالیکه این وسط بحث سلامت مردم و بعد قدرت دارویی و نفوذ در منطقه مطرح است و این طرح در نهایت به نام ایران تولید خواهد شد.
صدری با اشاره نیاز صنایع دارویی کشور به پلاسما گفت: بنا بر اعلام سازمان غذا و دارو نیاز کشور ۱ میلیون لیتر است که الان ما می‌توانیم نیمی از آن را تولید کنیم و آن را به شرکت‌های تولید دارو به عنوان مواد اولیه اصلی برسانیم.
در تمام سال‌ها در لیست کمبود دارویی کشور داروهای با منشا پلاسما وجود داشته و دارد.
رئیس انجمن تامین کنندگان پلاسما تصریح کرد: صنعت پلاسما انقدر مهم است که ۷۰ درصد پلاسما مورد نیاز دنیاان توسط امریکا تولید شود نیاز دنیا ۸۰ میلیون لیتر است که قیمت هر لیتر آن ۱۰۰ دلار است و اگر ارزش افزوده را محاسبه کنید ارزش هر لیتر ۲۰۰ دلار است.
وی با اشاره به دیدگاه‌های مختلف کشور‌ها نسبت به اخذ پلاسما از افراد گفت: ۳ دیدگاه در این حوزه وجود دارد. اولین مدل امریکایی است یعنی اینکه پلاسما متعلق به انسان است و می‌تواند انرا بفروشد و مرکزی که انرا دریافت می‌کند باید هزینه آنرا به فرد اهدا کننده پرداخت کند در واقع نگاه کاملا اقتصادی دارد که من شخصا با آن مخالف هستم این روش در امریکا، فرانسه اجرا میشود.
صدری ادامه داد: دیدگاه دوم تفکر المانی است که می‌گوید این یک نوع اهدا است و هر فرد داوطلب در جهت ارتقا و کمک به جامعه انجام می‌دهد و دولت یا مرکز پذیرنده در قبال این اهدا باید امتیازاتی ارائه دهد که این روش اکنون در ایران اجرا میشود.
مثلا در مراکز خصوصی هر فردی که پلاسمای خود را اهدا می‌کند و یک روز خود را به این کار اختصاص می‌دهد، هزینه‌ای در حد پرداخت هزینه رفت و امد به وی پرداخت میشود.
صدری ادامه داد: مدل سوم که فقط در کشور‌های اسکاندیناوی جواب داده وبر اساس اهدا داوطلبانه است. در واقع هر کشوری که درامد سرانه مردم ان بالاتر از متوسط جهانی است این روش جواب داده است.
رئیس انجمن تامین کنندگان پلاسما با اشاره به میزان اهدا خون در کشور گفت: ما هر سال ۲.۳ میلیون لیتر اهدا داوطلبانه خون داریم که اگر بخواهیم از روش خون گیری به میزان تولید پلاسمایی که امروز تامین میشود برسیم باید ۵ برابر میزان اهدا خون فعلی صورت بگیرد.
وی تصریح کرد: چالش اصلی ما این است که صدای واحد از دولت نمی‌شنویم در هر دولت یک بخش یا نهاد دولتی ساز مخالف میزند به طور مثال اکنون دولت، سازمان انتقال خون و غذا و دارو همگی موافق هستند، اما یک استاندار به راحتی می‌تواند مانع تاسیس مرکز اخذ پلاسما یا واحد تولید شود ما می‌خواستیم مراکز جدیدی در استان‌ها ایجاد کنیم، اما استاندار مخالفت کرد ومردم آن استان از پلاسما خون محروم شد.
از طرفی هر مدیری که در سازمان انتقال خون منصوب میشود به صورت سلیقه‌ای برخود می‌کنند یک مدیر استقبال می‌کند یک مدیر به روش‌های مختلف سنگ اندازی می‌کند در حالیکه این یک موضوع ملی و حاکمیتی است و باید در تمام دولت‌ها و تمام مدیران یک سیاست واحد و بلند مدت در قبال آن اتخاذ کنند.
وی با اشاره به حضور خیرین در این حوزه گفت: در یکی از شهرستان‌ها یک خییر یک ساختمان را با ۲۰ دستگاه پلاسما امریکایی و تخت و سایر تجهیزات اماده کرد و فقط سازمان انتقال خون باید به لحاظ پرسنل تخصصی انجا را تامین می‌کرد؛ ۳ رئیس جمهور به ان استان سفر کردند و این خییر از رئیس جمهور درخواست می‌کرد که به این مورد رسیدگی کنند. در واقع سازمان انتقال خون هیچ تبلیغ یا فرهنگ سازی انجام نمیداد در حالیکه طبقه اول همان ساختمان خون اهدا می‌شد.
در ادامه صدری با اشاره به تغییر سیاست‌ها در دولت‌های مختلف گفت:۸ سال مدیری در سازمان انتقال خون داشتیم که همراه بود بعد از ان ۸ سال وزیر و رئیس انتقال خون امد که اجازه تاسیس یک مرکز اخذ پلاسما صادر نشد در دولت یازدهم و دوازدهم ویزیر بهداشت وقت کاملا مخالف فعالیت بخش خصکصی در این حوزه بود، اما وقتی کرونا همه گیر شد و نقش پلاسما مشخص شد آنقدر که هیچ کشوری حاضر به صادرات یک کیسه پلاسما حتی به ۱۰ برابر قیمت نبود متوجه سیاست اشتباه خود شدند، اما متاسفانه زمان از دست رفته بود.
وی تصریح کرد: ارزش بازاری داروهای پلاسمایی ۶ همت است که ۴۰ درصد آن وارداتی است امروز ۵۰ درصد پلاسما مورد نیاز کشور یعنی ۵۰۰ هزار لیتر در داخل تامین میشود این درحالیست که کسری پلاسمای جهانی ۱۸ درصد است
در ادامه این نشست عبدل وند مدیر کل غذا دارو با بیان اینکه سیاست این سازمان حمایت از بخش خصوصی و خودکفا شدن کشور در تامین پلاسما کشور است گفت: به طور کلی افزایش واحد‌های فعال در حوزه پلاسما اعم از اخذ فرآورده، پالایش و تبدیل آن به دارو اتفاق خوبی است. هم به لحاظ مالی، هم پدافند غیر عامل، زیرا علاوه بر تقویت صنعت دارو کشور، سلامت فرد اهدا کننده به طور کامل پایش میشود.
وی افزود: در دوران کرونا کشور‌هایی که تولید صنعتی داشتند و پلاسما صادر می‌کردند به دلیل شرایط خاص ان زمان حتی علی رغم پرداخت پول بیشتر حاضر نبودند این فراورده را به کشور دیگری صادر کنند در واقع ان زمان اولویت مردم کشور خودشان بودند.
مدیرکل سازمان غذا و دارو تصریح کرد: ما به طور کامل از این روند حمایت می‌کنیم و هر کمکی در سطح فنی و کارشناسی بتوانیم فارغ از اینکه واحد دولتی، خصولتی یا بخش خصوصی باشد انجام می‌دهیم، زیرا مهمترین اولویت و هدف این سازمان سلامت و درمان مردم است.
انتهای پیام/
