نتایج غیرمنتظره یک نظرسنجی درباره ایران در آمریکا

عصر ایران: وبگاه آمریکایی "ریسپانسیبل استیت کرافت" با انتشار گزارشی از عدم اقبال پایگاه رای ترامپ به گزینه جنگ با ایران خبر داده و تاکید کرده پایگاه رای ترامپ از گزینه دیپلماسی برای مواجهه با برنامه هسته ای ایران حمایت می کنند.

این وبگاه آمریکایی نوشت:

نومحافظه‌کاران و متحدان آنها در واشنگتن، یعنی اسرائیل و فراتر از آن، خواسته‌های غیرواقع‌بینانه‌ای در مورد نتیجه مذاکرات آمریکا با ایران در مورد محدود کردن برنامه هسته‌ای این کشور مطرح می‌کنند. اما ترامپ مطلقا دلیلی برای گوش دادن به آنها ندارد و نباید آنها را جدی بگیرد.

کارزار ضد توافق با ایران هفته گذشته زمانی آغاز شد که جمهوری‌خواهان در کنگره آمریکا نامه‌ای به کاخ سفید ارسال کردند و از ترامپ خواستند از هرگونه توافقی که شامل برچیدن کامل برنامه هسته‌ای ایران نباشد، امتناع کند.

"اندرو دی" سردبیر ارشد وبگاه "آمریکن کنسرواتیو" در این باره گفت: "همه سناتورهای جمهوری‌خواه به جز رند پل نامه‌ای به پرزیدنت ترامپ امضا کردند که در آن از دولت خواسته بود تا به ظرفیت غنی‌سازی ایران پایان دهد. آنها می دانند که این خواسته برای ایران غیرقابل قبول است و به وضوح امیدوارند که تلاش های دیپلماتیک ترامپ را خراب کنند."

"سینا طوسی"، عضو ارشد غیر مقیم مرکز سیاست بین‌الملل، درخواستِ مطرح شده در این نامه را "قرص سمی" خواند.

او گفت: " تقاضای غنی‌سازی صفر، محدودیت‌های دائمی، و برچیدن کامل زیرساخت‌های هسته‌ای ایران - پس از اینکه ایالات متحده پیشتر از توافق برجام خارج شد، یک موضع مذاکراتی معقول نیست."

در همین حال، برخی دیگر از مخالفان توافق می گویند که ایران می تواند اجازه داشته باشد برنامه خود را برای اهداف غیرنظامی تولید انرژی با این اخطار حفظ کند که نمی تواند اورانیوم را در داخل خاک خود غنی سازی کند.

با این حال، خبر خوب برای ترامپ - و کسانی که فرصتی را می‌بینند که برنامه هسته‌ای ایران را داخل جعبه قرار داده و از جنگ دوری می‌کنند - این است که این ائتلاف ضد توافق ایران هیچ حوزه‌ای در خارج از واشنگتن و اسرائیل ندارد و ترامپ اگر فقط آنها را نادیده بگیرد، هزینه‌های سیاسی بسیار کمی خواهد پرداخت.

به عنوان مثال، نظرسنجی اخیری را در نظر بگیرید که از سوی دانشگاه مریلند انجام شده است. این نظرسنجی نشان داد که اکثریت بزرگ آمریکایی ها – 69 درصد - طرفدار "توافق مذاکره شده ای هستند که برنامه هسته ای ایران را با نظارت های دقیق به اهداف صلح آمیز محدود می کند. "

اما شاید مهم‌تر از آن برای ثروت سیاسی ترامپ، این است که در این نظرسنجی 64 درصد از جمهوری‌خواهان - یعنی پایگاه او – موافق ایده دیپلماسی با ایران بودند.

مخالفان دیپلماسی با ایران سعی می کنند این واقعیت را مبهم کرده و آب را گل آلود کنند. به عنوان مثال، "مارک دوبوویتز"، مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی ها - که نزدیک به دو دهه است برای تغییر رژیم در ایران فشار می آورد - هفته گذشته مدعی نتایج یک نظرسنجی شد که نشان می داد "76 درصد آمریکایی ها می گویند تاسیسات تسلیحات هسته ای ایران باید نابود شوند."

البته یک مشکل وجود دارد: ایران تسلیحات هسته‌ای یا برنامه تسلیحات هسته‌ای ندارد، و بنابراین هیچ تاسیسات تسلیحات هسته‌ای ندارد، واقعیتی که جامعه اطلاعاتی ایالات متحده هم به طور معمول به آن اذعان دارد.

اما این فقط مردم آمریکا یا پایگاه جمهوریخواهان نیستند که از توافق ترامپ با ایران حمایت می کنند. برخی از چهره های مطرح در دنیای "ماگا" (طبقه حامی ترامپ با شعار اول آمریکا) نیز از این ایده حمایت می کنند.

"استیو بنن" هفته گذشته با اشاره به نظرسنجیدانشگاه مریلند گفت: "به این می‌گویند سلامت عقل." البته بنن در اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ به عنوان مشاور ارشد او خدمت کرد و همچنان در مدار او و در میان حامیانش تاثیرگذار است.

"مارجری تیلور گرین"، نماینده مجلس نمایندگان آمریکا، که در پایگاه ترامپ نیز نفوذ دارد، اخیرا مخالفت خود را با جنگ با ایران ابراز کرده است. او در اوایل این ماه گفت: "هیچ شکافی بین پایگاه و رئیس جمهور ترامپ وجود ندارد. شکاف بین کنگره و جمهوری خواهان تشکیلاتی است که دستور کار رئیس جمهور را تضعیف می کنند."

و "تاکر کارلسون"، ستاره رسانه ای محافظه‌کار، که مانند بنن، روابط نزدیکی با دنیای ترامپ دارد و بر پایگاه رای ترامپ تاثیرگذار است، به همین ترتیب از نومحافظه‌کاران و دیگرانی که سعی در کشتن دیپلماسی ترامپ با ایران و فشار برای جنگ دارند، انتقاد کرده است.

او ماه گذشته گفت: "هزاران آمریکایی خواهند مرد. هر کس طرفدار درگیری با ایران باشد، متحد ایالات متحده نیست، بلکه دشمن است."

"چارلی کرک"، پادکستر راست‌گرای محبوب نیز در این زمینه فعالیت کرده است. او اخیرا گفت: "[در واشنگتن] افرادی در داخل پنتاگون و در داخل دولت هستند که می‌خواهند حملات نظامی به ایران انجام دهند. اغلب، آنها می‌گویند که آسان است. فقط یک حمله به داخل و خارج." اما آیا آنها واقعا چند بار در مورد یک چیز درونی و بیرونی درست گفته اند؟ آیا واقعا چنین بوده است؟"

اندرو دی گفت: پرزیدنت ترامپ قدرت خود را بر حزب جمهوری خواه به میزان قابل توجهی تثبیت کرده است و مطمئنا می تواند یک توافق خوب با ایران بدون آسیب سیاسی امضا کند. پایگاه رای هنوز او را دوست دارد و قانونگذاران و رسانه های محافظه کار از او می ترسند. نخبگان از ترس اینکه جنبش ماگا به آنها حمله کنند، مخالفت چندانی با اقدامات دولت ترامپ نمی کنند."

"رایان کاستلو"، مدیر سیاستگذاری "نایاک"، با این موضوع موافق است. او گفت: "ترامپ اگر سیاست خارجی او دیدگاه های بی اعتبار شاخه بوش-چنی حزب جمهوری خواه را منعکس می کرد، دو بار به عنوان رئیس جمهور انتخاب نمی شد. ترامپ می‌تواند با ایران معامله کند یا می‌تواند با اتخاذ خواسته‌های سفت و سخت و غیرقابل انعطاف وارد جنگ شود – اما اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی‌ها می‌خواهند که او با دیپلماسی رهبری کند."

در همین حال، بعید به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها - که بیشتر آنها از توافق هسته‌ای پرزیدنت اوباما با ایران (برجام) در سال 2015 حمایت کردند - سعی کنند با هر توافقی که ترامپ با تهران منعقد می‌کند، ابراز مخالفت کنند.

"رو خانا" نماینده پیشرو دموکرات در حوزه سیاست خارجی در مجلس نمایندگان هفته گذشته گفت: " من از تلاش [ترامپ] برای دستیابی به توافق با ایران حمایت می‌کنم. من از توافق هسته‌ای اوباما هم حمایت کردم."

و چیزی که شاید نادیده گرفته شود، اما شاید به همان اندازه مهم باشد: قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای مانند عربستان سعودی که به شدت علیه توافق اوباما با ایران مبارزه می‌کردند، لحن خود را در قبال ترامپ تغییر داده‌اند.

"علی واعظ" از گروه بین‌المللی بحران هفته گذشته به میدل ایست آی گفت: "رهبران خلیج‌فارس به طور گسترده از مذاکرات بین دولت ترامپ و ایران حمایت می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند در صورت شکست در آتش تنش‌های منطقه‌ای گرفتار شوند." این حمایت لزوما به موفقیت در میز مذاکره تبدیل نمی شود، اما تغییری نسبت به مذاکرات سال 2015 است.

شاید مهم‌تر از همه، ترامپ بتواند با ایران به توافقی دست یابد که محدودیت‌های سختی را برای برنامه هسته‌ای این کشور با سازوکار‌های راستی‌آزمایی فوق‌العاده مداخله جویانه ایجاد کند که هدف اعلام شده او برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای را برآورده کند، همه اینها بدون تاکید برغنی‌سازی صفر یا ملزم کردن ایران به برچیدن کامل برنامه‌اش انجام می شود.

"کلسی داونپورت" از انجمن کنترل تسلیحات اخیرا نوشت: "نه تنها اتخاذ موضع تندروانه «عدم غنی‌سازی»، ایران را به‌طور کامل از میز مذاکره خارج می‌کند، بلکه برای یک توافق موثر ضروری نیست و خطر اشاعه هسته‌ای ایران را به طور کامل برطرف نمی‌کند."

به‌طور خلاصه، او نتیجه‌گیری کرد که ایالات متحده "می‌تواند ترکیب مناسبی از محدودیت‌ها و نظارت را برای مسدود کردن مسیرهای ایران به سمت سلاح‌های هسته‌ای بیابد و در عین حال به ایران اجازه دهد سطح غنی‌سازی اورانیوم با خطر کمتری را حفظ کند."