فریدون عباسی رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی گفت: ما نیازیی به
کنسرسیوم نداریم چون چرخه سوخت را از مرحله اکتشاف، استخراج، فرآوری، تبدیل کیک زرد، UF۶ و تبدیل به سوخت همه را در داخل کشور داریم. اگر کشورهایی که عضو آژانس هستند نیاز داشته باشند که جمهوری اسلامی با آنها همکاری کند.
به گزارش ایرنا، فریدون عباسی که سابقه ریاست بر سازمان انرژی اتمی در دولت دهم، ریاست کمیسیون انرژی مجلس و عضو شورای مرکزی انجمن هستهای ایران را در کارنامه دارد، درباره مذاکرات و اصرار طرف آمریکایی بر توقف غنی سازی، گفت: بخش کوچکی از دانش و فناوری هستهای به موضوع رادیو اکتیویته ربط دارد، هر کشوری بخواهد وارد این فناوری شود باید در سایر رشتههای فنی، مهندسی و علوم پایه پیشرفت کرده باشد.
گزیده اظهارات عباسی را در ادامه میخوانید:
*شروع کار کشور ما در زمینه هستهای به تصویب قانونی به نام «قانون سازمان انرژی اتمی» در مجلس قبل از انقلاب باز میگردد؛ افرادی که قبل از انقلاب این علم را به دست آورده و عرق ملی داشتند و میخواستند در زمینه تولید و استفاده از انرژی هستهای کار کنند اول این قانون را نوشتند، یعنی برای کارشان راهبرد داشتند. در آن زمان کشور پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) را امضاء کرد و تعهد داد آن را رعایت کند.
*ما نیازیی به کنسرسیوم نداریم چون چرخه سوخت را از مرحله اکتشاف، استخراج، فرآوری، تبدیل کیک زرد، UF۶ و تبدیل به سوخت همه را در داخل کشور داریم. اگر کشورهایی که عضو آژانس هستند نیاز داشته باشند که جمهوری اسلامی با آنها همکاری کند و به آنها دانش انتقال دهد یا ما خدمات تخصصی به آنها صادر کنیم، ما حاضریم چه با کشورهای منطقه و چه با کشورهای دورتر در این زمینه همکاری کنیم و هیچ محدودیتی در این زمینه تحت چارچوب مقررات آژانس وجود ندارد و ما توانمندی لازم را داریم؛ ولی اینکه با کشورهای دیگر مشارکت کنیم و در جایی خارج از ایران غنیسازی انجام دهیم امر مطلوبی نیست و حاکمیت ما را به خطر می اندازد.
* اسنپبک در واقع در سال ۱۳۹۸ اجرایی شده است. با نامهای که این سه کشور به سازمان ملل نوشتند اسنپبک را شروع کردند ولی چون ارجاع پرونده به شورای امنیت برای آنها سودی نداشت، این موضوع را یک مقدار به تعویق انداختند؛ دلیل عقب انداختن آن هم این بود که چون ایران به تعهداتش عمل کرده بود، نمیشد چین و روسیه در شورای حکام به درخواست این سه کشور رأی منفی بدهند، بعد در شورای امنیت با آنها همراهی کنند. چون این دو کشور صاحب حق وتو هستند و مطمئنا به دلیل رایی که در شورای حکام به نفع ایران دادهاند در شورای امنیت قطعنامه ضد ایرانی را وتو خواهند کرد و عملا
اسنپ بک هیچ کاربردی نخواهد داشت؛ به این ترتیب از پیگیری آن در سال ۱۳۹۸ خودداری کردند. آن موضوع الان باز است و ما اصلا نباید نگران اسنپبک باشیم.
*ما باید انسجام داخلی داشته باشیم و مردم باید کمک کنند؛ اگر مردم به صحنه بیایند و خواست آنها با حاکمیت همراه باشد، دشمنان هیچ کاری نمیتوانند انجام دهند. میبینیم که در شرایط فعلی دشمنان درجه یک کشور یعنی آمریکا و سه کشور اروپایی بیشتر روی افکار عمومی کار میکنند تا مشکلات معیشتی که ناشی از خباثت خودشان است را به توان هستهای و موشکی و رفتار ما در منطقه ربط دهند، در صورتی که مردم آگاهند و میدانند ما با غرب مشکل ماهیتی داریم و چون آنها انقلاب اسلامی را نمی پذیرند بهانهجویی میکنند.
*اگر ما از فعالیتهای هستهای و موشکی و حتی از حمایت جبهه مقاومت دست برداریم، باز هم آنها بهانه دیگری برای دشمنی پیدا خواهند کرد؛ آنها تا زمانی که جمهوری اسلامی ایران از آرمانهای خود دست بر ندارد، دشمنی خود را رها نخواهند کرد. بنابراین ما باید روی حق هستهای محکم بایستیم و اجازه دخالت به آنها ندهیم.