مسی و سوارز برای خود باشگاه خریدند/ رفقای قدیمی، شرکای جدید

عصرایران؛ آرمان حامی - در کشوری مانند اروگوئه که فوتبال نه فقط ورزش، بلکه زبان مشترک طبقات پایین و محلات پرخطر است، شاید طبیعی باشد که رؤیای یک باشگاه از دل یک زندگی سخت شکل بگیرد. لوئیس سوارز، مهاجمی که فوتبال را از کوچه‌های خشن و پرآسیب محله‌ای ساده در سالتو آغاز کرد، امروز به جای هدف گرفتن دروازه‌ها، سراغ هدفی بزرگ‌تر رفته: ساختن مسیری روشن برای کودکانی که مثل خودش، در حاشیه به دنیا آمده‌اند.

در کنارش، لیونل مسی ایستاده. رفیقی که سال‌ها کنارش دویده، پاس داده، گل ساخته و افتخار کسب کرده. حالا این دو ستاره، نه برای یک قهرمانی دیگر، بلکه برای آینده‌ای متفاوت برای نسل بعدی فوتبال، پروژه‌ای مشترک را آغاز کرده‌اند: تأسیس باشگاهی به نام دیپورتیوو LSM در دسته چهارم فوتبال اروگوئه.

چرا یک باشگاه در دسته چهارم؟

ساده‌ترین پاسخ این است: چون کار بزرگ را باید از پایه ساخت. LSM مخفف نام هر دو بنیان‌گذار باشگاه است "Luis Suárez و Lionel Messi" اما چیزی فراتر از ترکیب دو اسم بزرگ در آن نهفته است. این باشگاه قرار نیست ویترینی برای بازنشستگی ستاره‌ها باشد یا برندی تبلیغاتی برای فروش پیراهن. هدف اصلی، خلق یک مسیر جایگزین برای نوجوانانی است که در خطر افتادن به چرخه خشونت، فقر و بزهکاری هستند؛ همان مسیری که سوارز از آن گذشت، اما بسیاری از هم‌نسلانش در آن گرفتار شدند.

در واقع، این پروژه نه فقط فوتبالی، بلکه فرهنگی و اجتماعی است. سوارز به‌صراحت می‌گوید:
«می‌خواهم فرصت‌هایی را بهجوانان اروگوئه بدهم، همان فرصتی که فوتبال به من داد .»

اگرچه مسی در محله‌ای کارگری در روزاریو بزرگ شد و از کودکی وارد سیستم آکادمیک بارسلونا شد، اما هرگز از ریشه‌هایش جدا نشد. او خوب می‌داند فوتبال، برای بسیاری از بچه‌های آمریکای جنوبی، نه یک سرگرمی بلکه تنها راه نجات است. مسی درباره این پروژه می‌گوید:

«این فقط یک باشگاه نیست؛ ما داریم فضایی می‌سازیم برای تداوم دیدگاه مشترک‌مان به فوتبال.»

رفاقت مسی و سوارز، سال‌ها پیش در بارسلونا شکل گرفت، اما حالا از زمین نیوکمپ فراتر رفته و در قالب یک ساختار اجتماعی-ورزشی جدید، جان گرفته است. دیپورتیوو LSM نماد پیوندی است که در سخت‌ترین لحظات شکل گرفت و حالا می‌خواهد در دشوارترین نقاط جامعه، بذر تغییر بکارد.

اگر فوتبال قرار است چیزی بیش از نود دقیقه رقابت باشد، شاید این پروژه یکی از روشن‌ترین نمونه‌های آن باشد: یک یادآوری صمیمانه که گاهی، مهم‌ترین گل‌ها خارج از زمین زده می‌شوند.