سدان فضایی دهه 70 که از زمان خود خیلی جلوتر بود (+عکس)

عصر ایران- آستون مارتین لاگوندا، سدانی خاص بود که بین سال‌های 1974 تا 1990 تولید شد. با تولید محدود 645 دستگاه، نام این خودرو از برند لاگوندا که آستون مارتین در سال 1947 خریداری کرده بود، گرفته شد. این خودرو در دو نسل مجزا عرضه شد: طراحی کوتاه مدت سال 1974 که بر اساس نسخه کشیده‌شده آستون مارتین V8 شکل گرفته بود و مدل کاملاً بازطراحی‌شده و گوه مانند سری 2 که در سال 1976 معرفی شد.

پس از تولید تنها هفت دستگاه از سری 1، لاگوندا در سال 1976 توسط ویلیام تاونز به عنوان تفسیری افراطی از سبک کلاسیک "کاغذ تا شده" دهه 1970 از نو طراحی شد. این رویکرد طراحی برای این شرکت بسیار غیرمعمول بود. لاگوندا با معاصران مشهوری مانند لامبورگینی کونتاچ، لوتوس اسپریت و DMC DeLorean، اغلب در فهرست برجسته‌ترین طراحی‌های گوه شکل قرار می‌گیرد.

سری 2 (1976–1985) با کنترل‌های لمسی LED معرفی شد، اگرچه الکترونیک اولیه آن قابل اعتماد نبود. سری 3 (1986–1987) این مشکل را با نمایشگرهای فلورسنت خلاء (VFD) برای دوام بیشتر بهبود بخشید. سری نهایی، سری 4 (1987–1990)، دارای نمای جلویی نرم‌تر، چراغ‌های جلوی اصلاح‌شده (بدون چراغ‌های مخفی شونده) و یک فضای داخلی پالایش‌شده بود، در حالی که جذابیت خود را حفظ کرده بود.

لاگوندا که به صورت دستی ساخته می‌شد، در میان گران‌ترین سدان‌های لوکس جهان قرار داشت. تنها خودروهای تولیدی دیگری که به قیمت آن نزدیک می‌شدند، رولز-رویس سیلور اسپریت/سیلور اسپور و بنتلی مولسان بودند.

لاگوندا اولین خودروی تولیدی بود که از یک صفحه کیلومتر دیجیتال استفاده می‌کرد. هزینه توسعه سیستم الکترونیکی آن به تنهایی چهار برابر بودجه کل خودرو بود.

با وجود پیچیدگی و تولید محدود حدود 645 دستگاه، لاگوندا همچنان نمادی از طراحی جسورانه و فناوری بلندپروازانه باقی مانده است.