به گزارش خبرنگار >>ایرنا، غلامعلی حدادعادل روز چهارشنبه در پیام ویدئویی به اولین دوره جایزه قلم هه‌ژار به میزبانی دانشگاه کردستان، اظهار کرد: مردم کرد از نژاد اصیل آریایی و از ایرانیان خالص و اقوام مورد افتخار همه ملت ایران هستند.
وی افزود: مردم کرد به انواع هنرها آراسته هستند و در هر هنری به افراد برجسته‌ای از کردها در همه عرصه‌های شعر و شاعری، ادب، موسیقی، زبان و ادبیات فارسی و کردی می رسیم.
رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی تاکید کرد: زبان فارسی رقیب هیچ یک از زبانهای محلی و مادری نیست و این دوگانه وجود ندارد بلکه زبانهای محلی، سرمایه‌های فرهنگی و زبان فارسی زبان مشترک همه ملت ایران برای برقراری ارتباط کلامی است.
حدادعادل با بیان اینکه زبان فارسی مایه وحدت ملت ایران است، یاداور شد: انتخاب فارسی به عنوان زبان مشترک ملت ایران، پدیده جدیدی نیست و تا قبل از فرودسی نیز جایگاه خود را در بین همه ملت ایران حفظ و تثبیت کرده است.
وی این ارتباط را پیوند محکمی برای همبستگی ملت ایران و عامل موثری در وحدت مردم ایران دانست و گفت: انتخاب زبان فارسی به عنوان زبان مشترک پدیده تازه‌ای نیست و از زمانی که فردوسی شاهنامه را سروده و قبل از آن زبان فارسی به طور طبیعی جایگاه خودش را به عنوان زبان مشترک همه مردم ایران حفظ و تثبیت کرده است.
حدادعادل تاکید کرد: استادانی که در کردستان در همین دوران ما به ظهور رسیده اند همه مصداق بارز همزیستی مسالمت آمیز و نه تنها همزیستی مسالمت آمیز بلکه همزیستی مکمل زبان و ادبیات فارسی و زبان و ادبیات کردی بوده‌اند.
وی به به بعضی از مشاهیر کردستان در حوزه زبان و ادب فارسی در دوران معاصر و نزدیک به دوران معاصر اشاره کرد و از اساتید به نامی مانند بدیع‌الزمانی، استاد محمد قاضی که در ترجمه آیتی است و اگر ما بخواهیم چند نفر مترجم ادبیات خودمان از زبان فرانسه به فارسی نام ببرید مرحوم محمدقاضی، دکتر ابراهیم یونسی، خانم مستوره کردستانی و مرحوم عبدالرحمان شکندی موسوم به هه‌ژار نام برد که این جایزه به نام وی نامگذاری شده است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی تاکید کرد: هه‌ژار با آن زندگی پر مشقت و اراده استوار، تحصیلات و آثاری که از خود به جا گذاشته، عشق به زبان فارسی و اعتقاداتی که داشت از هر حیث شایسته آن است که نویسندگان و شاعران و ادیبان کرد به داشتن و الگو گرفتن از وی افتخار کنند.
حدادعادل تاکید کرد: هه‌ژار، مخصوصا در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی موفق شد آثار بسیاری از خود به جا بگذارد که البته از قبل هم آثار ایشان کم نبوده ولی یکی از کارهای ماندگار شاید سنگین ترین کاری که ایشان در همه عمر خود کرده ترجمه قانون در طب ابن سینا به زبان فارسی است و اینکه یک کرد زبان قانون ابن سینا را با همه پیچیدگی و بعضی ظرافت ها توانست به زبان فارسی برگرداند، حکایت از عشق و علاقه ادیبان کرد به زبان فارسی و تسلط آنها به این زبان دارد.
به گزارش ایرنا، عبدالرحمان شرفکندی متخلص به هه‌ژار در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی در روستای شرفکند (روستایی در بین شهرهای بوکان و مهاباد در استان آذر بایجان غربی) به دنیا آمد.
وی بعد از سالها دوری از وطن، سال ۱۳۵۴ به ایران برگشت و به عنوان پژوهشگر در دانشگاه تهران، مشغول به کار شد و دست به تألیفات و ترجمه های مختلف زد که مهمترین اثرش در زبان فارسی، ترجمه کتاب ارزشمند «قانون در طب» ابوعلی سینا در پنج جلد است.
اگرچه هه‌ژار مترجم و محققی فعال و موفق بود، اما در کردستان او را به عنوان شاعر می شناسند و این خود حاکی از طبع بلند شاعری وی و نفوذ عمیق شعرهایش در میان توده ی مردم است.
ماموستا هژار دوم اسفند ماه ۱۳۶۹ هجری شمسی دار فانی را وداع گفت.
۹۴۱ اثر در ۱۵ حوزه مختلف به دبیرخانه جایزه قلم هه‌ژار ارسال شده است.