به گزارش روز یکشنبه >>ایرنا از نشریه صبح جنوب چین، پکن از یک دستاورد مهم در حوزه فناوری نظامی پرده برداشت و ارتش این کشور اعلام کرد که موفق به توسعه سریعترین تفنگ کویلی (Coilgun) جهان شده است؛ سلاحی الکترومغناطیسی که بدون نیاز به باروت و با استفاده از میدانهای مغناطیسی قدرتمند میتواند پرتابهها را با سرعتی بیسابقه شلیک کند.
براساس گزارشها، این سلاح با تکیه بر فناوری کنترل دقیق جریانهای الکتریکی در مجموعهای از سیمپیچها قادر است پرتابههایی را با سرعتی فراتر از هفت هزار کیلومتر در ساعت شلیک کند. این میزان سرعت آن را به یکی از سریعترین سلاحهای غیرمرگبار مبتنی بر فناوری مغناطیسی در جهان تبدیل کرده است.
همچنین در این سیستم، پرتابه درون یک لوله با میدانهای مغناطیسی پشتسرهم شتاب میگیرد و برخلاف تفنگهای سنتی هیچ انفجار فیزیکی یا احتراق شیمیایی در کار نیست. همین ویژگی باعث میشود که تفنگ کویلی از لحاظ ایمنی، صدای کمتر و کارایی انرژی نسبت به سلاحهای معمولی مزایای قابل توجهی داشته باشد.
محققان چینی اعلام کردهاند که برای دستیابی به این سطح از عملکرد از ابرخازنهای پیشرفته بهمنظور ذخیره و آزادسازی لحظهای انرژی استفاده کردهاند. علاوه بر آن الگوریتمهایی برای هماهنگسازی دقیق بین لحظات تحریک هر سیمپیچ طراحی شده است تا پرتابه با حداکثر شتاب و دقت از لوله خارج شود.
این فناوری میتواند در انواع سناریوهای نظامی از جمله مقابله با پهپادها، هدفگیری دقیق در میدان نبرد، و حتی در فضا یا کشتیهای جنگی کاربرد داشته باشد.
کارشناسان نظامی معتقدند که این رونمایی نهتنها گامی نمادین بود، بلکه بخشی از راهبرد گستردهتر چین برای توسعه «سلاحهای آینده» است؛ سلاحهایی که در آنها قدرت نرمافزاری، کنترل هوشمند و انرژی الکتریکی جایگزین روشهای سنتی شدهاند.
همچنین این پیشرفت در حالی رخ داده است که دیگر قدرتهای نظامی جهان از جمله ایالات متحده و روسیه نیز سرمایهگذاری سنگینی در زمینه سلاحهای الکترومغناطیسی مانند ریلگانها انجام دادهاند.
چین در سالهای اخیر بارها تاکید کرده که مدرنسازی ارتش و توسعه فناوریهای بومی یکی از اولویتهای راهبردی آن است. رونمایی از چنین سلاحی علاوه بر پیام فناوری، حامل پیامی سیاسی نیز هست؛ اینکه چین در حال دستیابی به برتری تکنولوژیک در حوزههایی است که تا پیش از این در انحصار قدرتهای غربی بود.
به باور تحلیلگران، این دستاورد میتواند رقابت تسلیحاتی در حوزه سلاحهای انرژیمحور را وارد فاز تازهای کند؛ عصری که در آن، جنگافزارها نه با گلوله و آتش، بلکه با میدانهای مغناطیسی و الگوریتمهای هوشمند عمل میکنند.