>>به گزارش ایرنا، هادی کیادلیری روز سه شنبه در نشست تخصصی مدیریت پایدار جنگل های زاگرس افزود: اکنون شرایط اکوسیستم زاگرس به طوری است که حفاظت در این زیستگاه معنایی ندارد و ما باید سیاست سالم‌سازی در زاگرس را در پیش بگیریم.
وی افزود: حفاظت در زیستگاه های هیرکانی می‌تواند موثر باشد اما این امر در زاگرس موثر نیست و دلیل این است که اقدامات و چاره جویی ما به بعد از مشاهده مخاطرات معطوف شده و این مساله آسیب زا است.
وی ادامه داد: عدم تنوع زیستی، عدم زادآوری و بسیاری از مولفه های زوال اکوسیستمی در زاگرس به وفور قابل مشاهده است و یکی از دلایل تشدید این وضعیت شرایط استرس زا در این اکوسیستم است.
کیادلیری تسریع در روند مرگ و میر را یکی دیگر از عوامل زوال اکوسیستم زاگرس دانست و تصریح کرد: سن درختان، تنوع ژنتیکی، ترکیب درختان، کوبیدگی خاک، فرسایش خاک و رشد کشاورزی این شرایط را پیچیده تر می‌کند.
معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد:>> نزدیک به ۲ میلیون هکتار از زیر اشکوب زاگرس گندم کاشته می‌شود و این شرایط ناپایدار را در اکوسیستم زاگرس دچار مشکلات جدی می‌کند.
وی تغییر اقلیم را یکی دیگر از عوامل تشدید شرایط بحرانی زاگرس دانست و یادآور شد: افزایش دما، کاهش بارندگی، جابجایی فصل ها و بارش‌های سیل آسا از جمله تاثیرات جانبی تغییر اقلیم است که در منطقه زاگرس محسوس تر است.
وی افزود: >>احداث معادن در طبیعت به ویژه در زیستگاه های زاگرس خوف برانگیز است، مطابق آمار مجوز اکتشاف معدن در نزدیک به ۶۵ میلیون هکتار از اراضی کشور صادر شده است و این شرایط اکوسیستم زاگرس را در برابر هر فاکتور تمام کننده ریز و درستی سخت می‌کند.
کیادلیری تصریح کرد: برنامه ریزی ما برای زاگرس باید بلند مدت باشد و هیچ برنامه کوتاه مدتی نمی تواند شرایط را تغییر دهد.
وی گفت: اگر به سرعت برای این مساله چاره ای اندیشیده نشود در آینده طغیان ملخ ها و افزایش آفات و بیماری‌ها چالش‌های پیش روی زیستگاه زاگرس خواهد بود.
معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست بیان کرد: برخی از مفاهیمی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم با محیط زیست در ارتباط هستند مانند توسعه پایدار، مشارکت اجتماعی، امنیت غذایی، خودکفایی و ... باید بازتعریف شوند تا بتوانیم با یک ادبیات مشترک به حل چالش ها بپردازیم.