روابط عمومی پویا و کنشگرا به معنای فعالیت و استراتژی‌هایی است که به منظور بهبود ارتباطات سازمان‌ها با ذینفعان و جامعه به کار می‌روند. این نوع روابط عمومی بر تعامل فعال و موثر متمرکز است و هدف آن ایجاد ارتباطات دوطرفه و مثبت بین سازمان و مخاطبانش می‌باشد. به برخی ازاین ویژگی ها در یک روابط عمومی پویا می پردازیم :
۱- فعال بودن: روابط عمومی پویا به جای واکنش به رویدادها و اخبار، به صورت پیشگیرانه و با برنامه عمل می‌کند و به دنبال فرصت‌هایی برای بهبود تصویر سازمان و ایجاد ارتباطات مؤثر است.
۲_ تعامل: این نوع روابط عمومی بر ایجاد ارتباطات دوطرفه و پویا تأکید دارد. این بدان معناست که سازمان همواره گوش به زنگ نیازها و نظرات ذینفعان خود است و سعی در ایجاد گقتگو دارد.
۳_ استراتژیک: روابط عمومی پویا نیاز به برنامه‌ریزی و استراتژی‌های مشخصی دارد. از جمله این برنامه‌ریزی‌ها، شناسایی اهداف، انتخاب پیغام‌ها و تعیین ابزارهای ارتباطی مناسب می‌باشد.
۴- نوآوری: استفاده از تکنولوژی‌ها و رسانه‌های جدید برای تبلیغ و ارتباطات جزء ویژگی‌های اساسی روابط عمومی پویا است. به عنوان مثال، شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و ویدئوهای آنلاین می‌توانند ابزارهای مؤثری برای این ارتباط باشند.
اما در موضوع کنشگری در روابط عمومی می توان موارد زیر را برای روابط عمومی اشاره نمود
۱- پاسخگویی: در روابط عمومی کنشگر، سازمان‌ها باید به سرعت و به موقع به مسائل و نگرانی‌های مطرح شده توسط مخاطبان با درایت پاسخ دهند.
۲- شناسایی بحران: روابط عمومی کنشگرا باید بتواند بحران‌ها و موقعیت‌های بحرانی را قبل از وقوع شناسایی کند و اقداماتی را برای پیشگیری و مدیریت آن‌ها انجام دهد.
۳- تأثیرگذاری بر سیاست: این نوع روابط عمومی قادر است بر روندهای اجتماعی و سیاسی اثر بگذارد.
اما آنچه یک روابط عمومی را کنشگرا معرفی خواهد کرد ارتباط دوسویه مدیر روابط عمومی است ، ایجاد و تقویت گفت‌وگو و تعامل دوطرفه میان یک سازمان و ذینفعان آن می توان اشاره کرد . این نوع ارتباط، برخلاف رویکردهای یکطرفه که در آن اطلاعات فقط از طرف سازمان به مخاطبان ارسال می‌شود، به تبادل اطلاعات و نظرات میان هر دو طرف اهمیت می‌دهد. اهمیت ارتباط دوسویه در روابط عمومی دارای مزیت های قابل اشاره زیر می باشد
۱- ایجاد اعتماد: ارتباط دوسویه موجب شفافیت می‌شود و به ایجاد اعتماد میان سازمان و مخاطبان کمک می‌کند. هنگامی که سازمان به نظرات و پرسش‌های فردی پاسخ صحیح و قانع کننده دهد، احساس ارتباط و تعهد را برای مخاطبان ایجاد می‌کند.
۲- درک بهتر: این نوع ارتباط به سازمان کمک می‌کند تا بهتر نیازها و انتظارات مخاطبان خود را بشناسد، که در نهایت می‌تواند منجر به بهبود خدمات و اقدامات شود.
۳- مدیریت بحران: در مواقع بحران، ارتباط دوسویه می‌تواند به سازمان کمک کند تا به سرعت واکنش مناسب نشان دهد و اعتماد از دست رفته را بازسازی کند.
۴- گوش دادن: سازمان‌ها باید به نظرات، پیشنهادات و انتقادات ذینفعان گوش دهند و از این اطلاعات برای بهبود عملکرد و اقدامات خود استفاده کنند.
۵- شفافیت: اطلاعات باید به صورت واضح و قابل فهم به ذینفعان منتقل شود. عدم شفافیت می‌تواند منجر به سوءتفاهم و کج‌فهمی شود.
۶- انعطاف‌پذیری: سازمان‌ها باید آماده باشند تا بر اساس بازخوردها و نظرات ذینفعان تغییراتی در استراتژی‌های خود ایجاد کنند.
اما آنچه در این عصر ارتباطات مهم است استفاده درست و بجا از رسانه‌های اجتماعی بعنوان ابزارهای مؤثر برای برقراری ارتباط دوسویه می باشند ، هفته روابط عمومی بهانه ایی برای برقرار این ارتباط دو سویه از یک طرف قدردانی از عاملین این ارتباط بعنوان مدیران روابط عمومی و از سوی دیگر قدر دانی از مخاطبینی هستند که منصفانه با نقد سازده دست می زنند و برای بهبود سیستم نظرات کاربردی ارائه می نمایند .
روابط عمومی کنشگرا در عصر هوشمند سازی که با سبک های نوین آن خواهیم رسید با استفاده از دانش مهارتی خود و این ابزارها به اعتماد سازی قابل توجهی از طرف مخاطب دست پیدا خواهد کرد
*کارشناس ارشد فرهنگی و روابط عمومی