>>به گزارش ایرنا، این راهنما که با عنوان «خبرنگاری در زمان نسل‌کشی» تهیه و به خبرنگاران تحویل داده شد، شامل مجموعه‌ای از پرسش‌های مستند درباره نقش دولت انگلیس در حمایت نظامی، اطلاعاتی و سیاسی از رژیم صهیونیستی در جریان حملات بی‌وقفه به نوار غزه است. راهنما همچنین به رسانه‌ها هشدار داده که بی‌تفاوتی یا انفعال آن‌ها، زمینه‌ساز عادی‌سازی جنایت و همدستی در آن است.
جرمی کوربین، رهبر سابق حزب کارگر و یکی از اعضای گروه موسوم به ائتلاف مستقل که شامل نمایندگانی چون شوکات آدام، ایوب خان، عدنان حسین و اقبال محمد است، در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفت: «غزه آزمونی برای رسانه‌های جریان اصلی بود. آن‌ها شکست خوردند. آن‌ها در دفاع از همکاران‌شان که در خارج به قتل می‌رسند شکست خوردند، در رعایت ارزش برابر برای همه جان‌ها شکست خوردند، و در پاسخ‌گو ساختن دولت ما بابت همدستی در جنایت علیه بشریت نیز شکست خوردند. این‌گونه است که نسل‌کشی عادی می‌شود و رسانه‌ها در این زمینه شرم‌آورانه موفق بودند.»
>>فهرست پرسش‌ها برای دولت انگلیس
راهنمای منتشرشده در پنج محور اصلی طراحی شده که شامل فروش قطعات جنگنده‌های F-35 به رژیم اسرائیل، استفاده از پایگاه‌های نظامی انگلیس در قبرس برای عملیات اسرائیل، سکوت دولت در برابر اتهام نسل‌کشی، ضرورت تحقیق مستقل، و پرسش‌های کلی درباره رابطه لندن – تل‌آویو است. از جمله پرسش‌های کلیدی که در این راهنما برای خبرنگاران توصیه شده، می‌توان به این موارد اشاره کرد:
• چه زمانی دولت فهرست کامل ارسال تجهیزات نظامی از انگلیس به اسرائیل را منتشر خواهد کرد؟
• آیا دولت فیلم‌های هواپیماهای جاسوسی نیروی هوایی انگلیس بر فراز غزه را منتشر خواهد کرد؟
• چرا دولت هنوز حاضر نشده واژه «نسل‌کشی» را درباره غزه به رسمیت بشناسد؟
• آیا نخست‌وزیر آماده است اظهارات قبلی خود در رد نسل‌کشی را در پارلمان اصلاح کند؟
• آیا دولت با تحقیقاتی مستقل و عمومی درباره نقش انگلیس در جنگ غزه موافق است؟
راهنما همچنین به نقش تعیین‌کننده پایگاه‌های نظامی آکروتیری و دکلیا در قبرس که تحت حاکمیت انگلیس قرار دارند، اشاره کرده و یادآور شده که طبق اسناد منتشرشده، از این پایگاه‌ها برای انتقال تسلیحات به ارتش رژیم اسرائیل و اجرای پروازهای شناسایی بر فراز غزه استفاده شده است؛ بدون آنکه این اقدامات تحت نظارت یا شفاف‌سازی پارلمانی قرار داشته باشد.
در بخش تحلیل راهنما، نویسندگان با استناد به آمارهای نهادهای بین‌المللی تأکید کرده است که جنگ علیه غزه که از اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شده، منجر به کشته‌شدن دست‌کم ۵۲ هزار فلسطینی و مجروح‌شدن بیش از ۱۱۹ هزار تن شده است. در کنار این ارقام هولناک، بیش از ۲۳۲ روزنامه‌نگار، عمدتاً فلسطینی نیز جان خود را از دست داده‌اند که آن را به مرگبارترین درگیری برای خبرنگاران در تاریخ بدل کرده است.
ائتلاف به رهبری کوربین رسانه‌های انگلیسی را متهم کرده که به‌جای ایفای نقش نظارتی و افشاگرانه، یا به سکوت روی آورده‌اند یا روایت رسمی دولت را بازتاب داده‌اند. این ائتلاف از رسانه‌ها می‌خواهد بهای افشاگری را بپذیرند، ولو به قیمت آسیب به مناسبات شخصی یا حرفه‌ای خود.
در پایان راهنما آمده است: «افشای حقیقت هزینه دارد. در غزه، خبرنگاران با جان خود این هزینه را پرداخت کرده‌اند. در انگلیس، شاید این هزینه تنها لطمه به جاه‌طلبی‌های حرفه‌ای باشد. اما در میانه یک نسل‌کشی، این هزینه‌ها قطعاً ارزش پرداختن دارند.»
انتشار این راهنما در حالی صورت گرفته که تنها چند روز پیش، صدها تن از فعالان و حامیان حقوق فلسطینی‌ها مقابل ساختمان بی‌بی‌سی در لندن تجمع کردند و با سر دادن شعارهایی علیه «پوشش یک‌جانبه»، این رسانه را به جانبداری از رژیم اسرائیل و بی‌توجهی به ابعاد انسانی جنگ غزه متهم کردند. در این تجمع، تصاویری از کودکان قربانی در نوار غزه به نمایش گذاشته شد و معترضان خواستار پایان دادن به «سانسور سیستماتیک روایت فلسطینی» شدند.
رسانه‌های جریان اصلی از جمله بی‌بی‌سی تاکنون واکنشی رسمی به این راهنما و انتقادهای مطرح‌شده نشان نداده‌اند. با این حال، فضای رسانه‌ای انگلیس در حال وارد شدن به مرحله‌ای حساس است که در آن عملکرد سردبیران، خبرنگاران و نهادهای خبری تحت نظارت افکار عمومی و جامعه مدنی قرار گرفته است.
البته ابتکار کوربین و ائتلاف همراهش، تنها یکی از حلقه‌های فزاینده فشار بر دولت انگلیس در قبال جنگ غزه است. دولت کی‌یر استارمر از زمان آغاز دور جدید حملات رژیم اسرائیل، تنها بخشی از مجوزهای صادرات سلاح را تعلیق کرده و از به‌کارگیری صریح واژه «نسل‌کشی» خودداری کرده است.
ائتلاف مستقل با طرح این پرسش که چرا دولت انگلیس در برابر رژیم اسرائیل همان استانداردی را به‌کار نمی‌گیرد که در قبال روسیه اتخاذ کرده، بار دیگر ماهیت دوگانه سیاست خارجی لندن را زیر سؤال برده است. از این منظر راهنمای منتشر شده را می‌توان تلاشی برای شکستن سکوت و احیای مسئولیت رسانه‌ای در مواجهه با جنایت علیه بشریت ارزیابی کرد.