به گزارش >>ایرنا، خورشید هنوز کامل بالا نیامده بود که میدان شهید بجنورد، رنگ عزا گرفت؛ پرچم‌های سیاه با نام جعفر بن محمد (ع) در دستان مردم بالا رفت و صداهایی که نام ششمین پیشوای شیعیان را با اشک فریاد می‌زدند، خیابان‌ها را به سمت حرم امام‌زاده‌ها پُر کرد.
صبح پنجشنبه، خراسان شمالی با دل‌هایی غمگین در سوگ بنیان‌گذار فقه جعفری دوباره برخاست.
هر ساله در سالروز شهادت امام صادق (ع)، اینجا مردم چیزی فراتر از یک مراسم عزاداری برگزار می‌کنند؛ دسته‌روی، نماد حرکت دل‌هاست به سمت مدینه، به سمت بقیع، به سوی مزار مظلوم امامی که نه تنها مقتدای دین که معمار عقلانیت شیعه بود.
مردم با پای دل آمده بودند، از شهر و روستا، زن و مرد، پیر و جوان. هیات‌های مذهبی، منظم و ساکت، اما پرشور، با علم‌هایی سیاه‌رنگ، به نشانه غم همیشگی، به سمت امامزاده سید عباس (ع) حرکت کردند.
>>صدای مدینه در بغض مداحان
وقتی مداحان بر سکوهای ساده و صمیمی صحن‌ها، نوحه‌خوانی را آغاز کردند، بغض‌ها شکست.
صدای ذکر «یا صادق آل محمد» در صحن‌ها پیچید و دل‌ها را لرزاند، اینجا مداحی، فقط شعر و صدا نیست؛ فریاد یک تاریخ است، اشک یک حقیقت است، بغضی که قرن‌هاست با نام صادق آل محمد (ع) گره خورده است.
اما دسته‌روی فقط یک صبح نیست؛ این سوگ، از شب قبل آغاز شده بود و از همان لحظه‌ای که مساجد و حسینیه‌ها روشن شد و نوای مناجات‌خوانی در خراسان شمالی پیچید.
مردم با دعا و زمزمه و اشک، خود را برای این صبح آماده کرده بودند؛ شبی با طعم غربت مدینه و سحرگاهی با عطر ارادت.
>>نمایش وحدت، تداوم ولایت
در میان جمعیت، همه یکرنگ بودند. هیچ عنوان، لباس یا سن و جایگاهی میان آن‌ها فاصله نمی‌انداخت.
همه آمده بودند برای یک چیز؛ زنده نگه داشتن یاد امامی که با علمش هزاران شاگرد تربیت کرد، اما با زهر منصور دوانیقی، در اوج مظلومیت به شهادت رسید.
این مراسم نه‌فقط سوگ، بلکه تجدید عهد است؛ با سیره امام صادق (ع) با راه ولایت، با عقلانیت و اخلاق ناب اسلامی.
امام جعفر صادق (ع)، امامی بود که مدرسه علم و فقه را بنا نهاد، امامی که بیش از چهار هزار شاگرد تربیت کرد، از «ابان بن تغلب» تا «هشام بن حکم».
اما هنوز که هنوز است، غریب است؛ مظلوم است؛ مزارش بی‌حرم است و شاید همین غربت است که دل‌ها را در ایران، در خراسان شمالی، در این روز به تپش وا می‌دارد.
غربتی که با هر قدم دسته‌روی، با هر اشک جاری، با هر نوحه زمزمه‌شده، فریاد می‌شود.
این سوگواری، تنها یک آیین نیست، یک باور است؛ راهی است که هر سال مردم خراسان شمالی با شور و شعور دینی خود آن را زنده نگه می‌دارند.
از میدان شهید بجنورد تا صحن امامزاده سید عباس(ع)، از دل‌های بی‌قرار تا اشک‌های جاری، همه حکایت از یک عشق دارند؛ عشقی که قرن‌هاست خاموش نشده، عشقی به صادق آل محمد (ع).
امام جعفر صادق (ع) ششمین امام شیعیان است که ۳۴ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت و شمار شاگردان، احادیث و راویان او را چهار هزار نفر دانسته‌اند.
امام صادق (ع) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد البته برخی منبع تولد ایشان را در سال ۸۰ هجری قمری ذکر کرده‌اند.
امام صادق (ع) ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و به شهادت رسید. مزار شریف آن حضرت (ع) در قبرستان بقیع در مدینه‌النبی قرار دارد.