پاییز یکی از فصل‌های مهم برای سرشماری بسیاری از گونه‌های حیات وحش است. این فصل معمولاً زمانی است که حیوانات به دلیل تغییرات زیست‌محیطی (مانند کاهش دما و منابع غذایی) رفتارهای خاصی از خود نشان می‌دهند که سرشماری را آسان‌تر می‌کند. برخی از گونه‌هایی که در پاییز سرشماری می‌شوند عبارت‌اند از: علف‌خواران بزرگ (مانند قوچ، میش، کل و بز، آهو)، پرندگان مهاجر، گوشت‌خواران بزرگ (مانند پلنگ، گرگ، شغال) و ...
گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه‌ایی، خرگوش، روباه، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، مارمولک بی‌پا، انواع مار است ولی از این تعداد جمعیت‌های قوچ، میش، کل و بز، آهو، مرال، گراز سرشماری می‌شود.
سال ۱۴۰۳: ۱۲۵۰۰ راس
سال ۱۴۰۲: ۱۱۶۱۷ رأس
سال ۱۴۰۱: ۱۰۷۰۰ رأس
پارک گلستان با وجود ارزش‌های ملی و جهانی به‌دلایل مختلف متعدد از جمله ضعف سازمان حفاظت محیط‌زیست در تامین نیرو و امکانات مناسب، عدم همکاری جوامع محلی، آتش‌سوزی‌های متوالی و چرای بی‌رویه دام و شکار بی‌رویه به‌شدت آسیب دیده بود. جمعیت گونه‌های جانوری این پارک شکل غیرقابل‌باوری کاهش یافته بود. پارکی که پیش از انقلاب حدود ۱۰ هزار گونه شاخص چهارپا داشت در سرشماری سال ۱۳۹۶ که با همکاری تعداد زیادی از کارشناسان، افراد محلی و محیطبانان بازنشسته و تحت نظارت و برنامه‌ریزی کارشناسان مجرب انجام شد به ۲۵۰۰ راس کاهش یافته بود. پارک ملی گلستان، حدود ۶ سالی می‌شود که با رویکرد مشارکتی آن هم با حضور حداکثری مردم محلی حفاظت می‌شود. متخصصان افزایش جمعیت حیات وحش را دلیلی بر موفقیت این مدل از حفاظت می‌داند. تشکیل شورای راهبری پارک ملی گلستان و حمایت همه جانبه این شورا در کنار همکاری خوب مردم و علاقمندان به طبیعت در سیاستگذاری‌ها و اجرای برنامه‌های حفاظتی و حضور مداوم نیروهای محیط‌بانی در منطقه نقش مهمی در افزایش جمعیت حیات وحش این ذخیره‌گاه در چند سال اخیر داشته است. این موفقیت با مدیریت مهندس مهدی تیموری، رییس پیشین پارک ملی گلستان بدست آمده است.
بیشتر بخوانید: