به گزارش همشهری‌آنلاین، داستان آنطوری که انتظار می‌رفت پیش نرفت. بعد از برتری تماشایی و روحیه‌بخش اینتر برابر بارسلونا، بسیاری انتظار داشتند نراتزوری با تمام قوا به مصاف پاری‌سن‌ژرمن برود و با فتح فینال لیگ قهرمانان اروپا، سرانجام مدال طلای این مسابقات بر گردن یک ایرانی بوسه بزند. این اتفاق اما رخ نداد و مهدی طارمی هم مثل علی دایی در حسرت بازی در مسابقه نهایی، به نشان نقره و یادگاری این تورنمنت بسنده کرد.
حسرت مشابه، داستان متفاوت
قصه بازی نکردن دایی و طارمی در فینال لیگ قهرمانان اما تا حدود زیادی متفاوت بود. دایی در حالی با بایرن‌مونیخ به دیدار نهایی این تورنمنت در فصل ۹۹-۹۸ راه پیدا کرد که در آن سال عمدتا مهاجم ذخیره و جانشین بایرن به شمار می‌آمد. در مسابقه پایانی هم اگر شرایط اقتضا می‌کرد، به احتمال بسیار زیاد دست‌کم برای دقایقی شاهد حضور دایی در زمین می‌بودیم، اما روند مسابقه جور دیگری پیش رفت. بایرن تا آخرین دقایق با یک گل از حریف پیش بود و نیازی به حضور مهاجم جدید حس نمی‌شد، اما چنان که می‌دانید، شیاطین سرخ دراماتیک‌ترین بازگشت تاریخ فوتبال را رقم زدند و با دو گل پیاپی در لحظات پایانی، جام را به منچستر بردند. اگر این گل‌ها زودتر به ثمر می‌رسید، حتما دایی هم به زمین می‌آمد و در واقع او اسیر یک بدشانسی کم‌نظیر شد. قصه طارمی اما به کلی متفاوت بود و این بار تیمی که بازیکن ایرانی داشت، از آن طرف بام افتاد. اینتر آنقدر بد باخت و چنان از ابتدا تا انتهای بازی اسیر دست پاری‌سن‌ژرمن بود که دیگر اضافه کردن مهاجم هم معنی نمی‌داد و وقوع یک تعویض اجباری نیز معادلات را علیه طارمی تشدید کرد. به جرات می‌توان گفت اینتر از میانه‌های نیمه دوم فقط به فکر کمتر گل خوردن بود و آن بازی با آن شکل اگر تا ابد هم ادامه می‌یافت، مهدی بختی برای حضور در زمین به دست نمی‌آورد. یک فرق دیگر دو فینالیست ایرانی ناکام هم این است که دایی در ۳ تعویض بایرن‌مونیخ جا نشد، اما طارمی در ۵ تعویض اینتر نگنجید!
پایان کم‌فروغ یک فصل
ارسال پاس گل منجر به صعود اینتر به فینال توسط مهدی طارمی، تاثیر زیادی در تغییر فضا به سود مهاجم ایرانی داشت و خیلی از انتقادهای قبلی از این بازیکن را پاک کرد. به هر حال در آن نبرد جانانه و جذاب با بارسا، طارمی خوب بازی کرده بود و پاس گلش هم حیاتی و سرنوشت‌ساز از کار در آمد. پس از آن بسیاری امید بستند که طارمی در فینال هم به عنوان یک مهاجم جانشین، دقایقی فرصت حضور در زمین را پیدا کند و با کمک به قهرمانی تیمش، تاریخ‌ساز شود، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد. به این ترتیب سرانجام پرونده اولین فصل حضور مهدی در اینتر هم به طور کامل بسته شد، در حالی که او در همه مسابقات، ۴۳ بار به زمین رفت، ۳ گل زد و ۹ پاس گل داد یا پنالتی گرفت. طارمی تنها توانست یک گل در جریان بازی برای تیمش بزند. در مورد کیفیت و کارایی مهاجم ایرانی حتما می‌شود خیلی بحث کرد، اما دست‌کم «آمار» چندان از او دفاع نمی‌کند و ممکن است ادامه حضور مهدی در اینتر را به خطر بیندازد. در نمایی بازتر، حالا شاید کل این تیم از این که بارسلونا را حذف کردند و به فینال رسیدند پشیمان شده باشند. حذف شدن در آن نیمه‌نهایی نزدیک و جذاب، شاید می‌توانست قابل تحمل‌تر و افتخارآمیزتر از شکست ۵ گله در فینال باشد!