>>همشهری آنلاین: از همان ابتدای جنگ علیه غزه، بسیاری از حاکمان عربی تصمیم خود را در این نبرد گرفته بودند و خودشان می‌دانستند کجای این جنگ ایستاده‌اند. سکوت خفت بار و گاه انتشار خبرهایی از کمک‌های پشت پرده برخی شیخ نشینان ابوظبی از تل آویو همگی حکایت از آن داشت که تقریبا حاکمان جهان عرب تصمیمی برای متوقف کردن جنایت علیه همزبانان عرب خود در جهنم غزه را ندارند، شاید دلیل این تصمیم امرای عربی در برابر ساکنان غزه هم مشخص باشد و آن فلسطینی بودن ساکنان غزه است. سال‌هاست که ساکنان قصرهای ساحلی در کرانه جنوبی خلیج فارس از قبله اول مسلمانان در قدس روی برگردانده‌اند. برای آنها دیگری فرقی ندارد که جنایت اسرائیل علیه فلسطینی‌ها در کرانه باختری باشد یا باریکه غزه، حرف حاکمان قصرنشین جهان عرب یکی است: فلسطین را فراموش کنید و به رقص نور و صدا در برج‌های شیشه‌ای بندر خیره شوید! شاید هم همین رفتار حاکمان عربی است که باعث شده تا نتانیاهو در قتل عام فلسطینی‌ها دست خود را باز ببیند. در عوض حاکمان عربی با ارسال کفن به غزه می‌خواهند مطمئن شوند که کفن قربانیان و شهدای جنایات اسرائیل در غزه کاملاً عربی است، لابد غیرت امیران اعراب اجازه نمی‌دهد که اجساد شهدای فلسطینی‌ها در کفن‌های غیرعربی به خاک سپرده شوند! اما جز ارسال کفن، شیوخ و رهبران عرب برای فلسطین و غزه بحران زده در یک سال و نیم گذشته چه کردند؟
براساس گزارش «رامی عبده»، رئیس دیدبان حقوق بشری اروپا-مدیترانه، از میان پنج کامیون حامل کمک‌های بشردوستانه که پس از سه ماه وارد غزه شدند، دو کامیون حاوی کفن بودند. اما تعجب آورتر این که این کمک‌ها اهدایی از سوی یک کشور عربی صورت گرفته است. در واقع حدود نیمی از بار امدادی کشورهای عربی به غزه شامل کفن بوده است و ارسال این کفن‌ها نشان دهنده آمادگی امیران عرب برای مرگ دسته‌جمعی اهالی غزه است. به قول یک کارشناس سیاسی، غزه تغذیه نمی‌شود، بلکه دفن می‌شود.
طی 20 ماه گذشته بیش از 60 هزار نفر در باریکه غزه در بمباران‌های بی وقفه رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند، یعنی در این مدت هر روز تقریبا 100 نفر در غزه شهید شده‌اند و در این وضعیت کفن به یک نماد در غزه تبدیل شده است. «مروان الهمص»، مدیر بیمارستان ابو یوسف النجار در رفح در این ارتباط گفته است که شمار زیاد شهدا، کفن سفید را به نمادی از جنگ غزه تبدیل کرده و کفن اکنون به نمادی از آرمان فلسطین و این جنگ تبدیل شده است، کفن نماد نابودی مردم فلسطین در نوار غزه است.
20 ماه جنگ در غزه با بیش از 150 هزار شهید و زخمی جنایت کوچکی نیست. جنگ علیه غزه یکی از بزرگترین جنایت‌های ضدبشری در تاریخ معاصر است، با این حال تاریخ ثبت خواهد کرد در حالی که صهیونیست‌ها در حال آواره کردن و نابودی مردم فلسطین در غزه بودند، برخی از رژیم‌های عربی با حمایت سیاسی و لجستیکی از اسرائیل، برای فلسطینی‌ها کفن می‌فرستادند! براستی امیران عربی و حکام جهان عرب در برابر جنایات هر روزه اسرائیل علیه غزه چه کاری می‌توانستند انجام دهند که انجام ندادند؟
عدم حمایت از متجاوز: گزارش‌های متعددی درباره حمایت مستقیم شیوخ عربی از اسرائیل همزمان با جنایت در غزه وجود دارد. تداوم پایبندی امارات و بحرین به توافقنامه ابراهیم به رغم کشتار گسترده فلسطینیان و ادامه ارتباط سیاسی اردن، مصر و مراکش با اسرائیل نشان‌دهنده حمایت مستمر این کشورهای عربی از اسرائیل است. امارات دربیانیه اولیه بعد از عملیات ۷اکتبر از موضع همدردی با اسرائیل اعلام موضع کرد. ریم الهاشمی، وزیر مشاور امارات در امور همکاری‌های بین‌المللی هم در ۲۵اکتبر 2023 در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد، بدون اشاره به جنایت های ۷۵ساله اسرائیل و بستر عملیات طوفان الاقصی، حملات حماس را در ۷اکتبر «حملاتی وحشیانه و شنیع» توصیف کرد و خواستار «آزادی فوری و بدون قید و شرطاسرای اسرائیلی» شد. همچنین بعد از جنگ اسرائیل علیه غزه، هیچکدام از کشورهای عربی دارای رابطه سیاسی با اسرائیل، نه سفیر خود را فرا خواندند و نه سفیر اسرائیل را اخراج کردند.
اعراب منفعلانه‌تر از کشورهای اروپایی: در جریان اجلاس اخیر کشورهای عربی در بغداد، نخست وزیر اسپانیا به صورت رسمی خواستار بازداشت نتانیاهو بدلیل جنایت جنگی در اسرائیل شد، اما کشورهای عربی فقط به محکومیت جنگ در غزه بسنده کردند، کاش حداقل مواضع رهبران کشورهای عربی در حد نخست وزیر یک کشور اروپایی مانند اسپانیا بود که خواستار بازداشت نتانیاهو شده بود، اما رهبران عربی تا کنون درخواستی برای بازداشت نتانیاهو به عنوان عامل جنایت غزه مطرح نکرده‌اند.
عدم انجام پیگیری‌های حقوقی جنایت در غزه: پایگاه عربی الوقت در گزارشی اعلام کرده است که براساس ماده ۲ توافقنامه دفاع مشترک عربی، کشورهای عضو اتحادیه عرب ملزم هستند که هرگونه تجاوز مسلحانه علیه هر کشور عربی را به عنوان تجاوز علیه همه آنها تلقی کنند و اقدامات لازم، از جمله استفاده از نیروی مسلح، را برای دفع چنین تجاوزی و بازگرداندن امنیت و صلح انجام دهند. با وجود این اصل مورد توافق در میان کشورهای عربی، اما طی 20 ماه گذشته که جنگ علیه غزه به شدیدترین شکل خود ادامه داشته است، کشورهای عربی با وجود برگزاری چندین نوبت اجلاس اتحادیه عرب، هیچ کار عملی و اقدام اجرایی برای توقف بمباران غزه انجام نداده‌اند.
عدم انجام اقدامات لازم از سوی اتحادیه عرب: «محمد محمود مهران»، استاد مصری حقوق بین‌الملل درباره وظایف حاکمان عرب در قبال جنگ غزه معتقد است که اجلاس اتحادیه عرب بایستی شامل سازوکارهای فوری برای حمایت از مردم فلسطین در غزه و کرانه باختری، حمایت از طرح بازسازی غزه بدون آواره کردن ساکنان آن، اتخاذ موضع واحد و قاطع در برابر طرح‌های آوارگی، فعال کردن توافقنامه دفاع مشترک عربی برای مقابله با تهدیدات مشترک و استفاده از اهرم‌های اقتصادی و سیاسی موجود در برابر تجاوزات اسرائیل باشد. این عضو انجمن آمریکایی و اروپایی حقوق بین‌الملل در ادامه به تلویزیون راشاتودی گفت که اجلاس اتحادیه عرب باید تصمیمات الزام‌آور و مؤثری اتخاذ کند تا پیام روشنی به جهان ارسال کند. پیامی که مبنی بر این باشد که اعراب اجازه آوارگی فلسطینی‌ها از سرزمین خود را نخواهند داد و خطوط قرمزی درباره فلسطین وجود دارد که صرف نظر از فشارها، اما اعراب اجازه عبور از این خطوط قرمز را نخواهند داد، اما رهبران عربی در اجلاس‌های اتحادیه عرب تا کنون هیچ اقدامی انجام نداده‌اند. عبدالله عبدالله، کارشناس اردنی نیز درباره کارکرد اجلاس اتحادیه عرب برای مردم فلسطین به نیوعرب گفته است: « اجلاس اتحادیه عرب باید سازوکارهای حقوقی بین‌المللی را برای جلوگیری از آوارگی اجباری فلسطینی‌ها فعال کند، اما این اتحادیه تا کنون این اقدام را انجام نداده است.»