به گزارش >>>>همشهری آنلاین، هر محله فقط می‌توانست یک باباشمل داشته باشد؛ چون باباشملی جایگاهی بود که همه داش‌ها و لوطی‌ها به آن احترام می‌گذاشتند و حرف آخر را او می‌زد. باباشمل مرجع داش‌مشدی‌ها و جامع همه صفات یک لوطی تام‌وتمام بود. معروف است تهران عهد قاجار در حدود ۱۵۰سال پیش، ۱۵باباشمل داشت که همگی از احترام ویژه‌ای برخوردار بودند. ۷وصله از لوازم اختصاصی لوطی‌ها، ظاهر آنها را از آدم‌های عادی جدا می‌کرد. آنها یک جام برنجی کرمانی، یک دستمال ابریشمی کاشانی، یک چاقوی اصفهانی، یک جفت گیوه تخت نازک، یک چپق از جنس چوب عناب یا آلبالو، یک زنجیر بی‌سوسه یزدی و یک شال داشتند که به‌صورت لام الف لا دور کمر بسته می‌شد.
