همشهری آنلاین_ تفتیان در جام امام رضا(ع) با رکورد 10و20صدم ثانیه، مدال طلا گرفت و حالا با همین مدال مدعی است که خودش را برای المپیک چهارم آماده می‌کند.
بله این رقابت‌ها واقعاً برای من یکی از خاص‌ترین مسابقات ورزشی‌ام بود. شاید از بیرون فقط یک مدال طلا دیده بشود، ولی برای من این مدال، حاصل یک بازگشت بود؛ بازگشت به ریشه‌هایم، به مردم و به استانی که همیشه پشتم بوده‌اند. اینکه بعد از سال‌ها دوری در استان خودم، در حضور مردمی که از ته دل تشویقم کردند، توانستم با افتخار بدوم و پیروز شوم، خیلی برایم باارزش بود. این فقط یک مدال نبود، یه جور قدردانی و پاسخ به عشق مردم بود.
واقعاً خوشحالم و تشکر می‌کنم از حضور مردم در استادیوم. دوومیدانی ورزش اول المپیک و بسیار جذاب است اما در ایران خیلی شناخته شده نیست. حضور پرشور مردم که با عشق آمده بودند و اسم من را صدا می‌زدند، به من انرژی فوق‌العاده‌ای داد. حس کردم دارم برای مردمم می‌دوم. آنها باعث شدند بیشتر از همیشه انگیزه داشته باشم که بهترین نمایشم را ارائه بدهم. مسابقاتی که داخل ایران می‌دوم، همیشه برایم خاطره‌انگیزتر است.
من همیشه سعی کرده‌ام خودم باشم؛ چه وقتی می‌برم، چه وقتی می‌بازم. شادی من فقط برای مدال نبود، برای مسیری بود که طی کرده‌ام. شادی من واکنش طبیعی به همه آن احساساتی بود که نسبت به من شد. شاید بعضی‌ها درک نکنند، ولی من خدا را شکر می‌کنم که توانستم دل مردم را شاد کنم، ولو برای چند لحظه. همیشه یادم بوده که قهرمانی فقط گرفتن مدال نیست، بلکه شاد کردن دل مردم است.
درست است که از نظر تعداد کشورها یا سطح رقبا این مسابقات خیلی قابل‌قبول نبود و شاید این جام به بزرگی بعضی تورنمنت‌های بین‌المللی نرسد، ولی این را هم باید درنظر گرفت که خیلی از ورزشکاران به‌دلیل تداخل زمانی، محدودیت‌های سفر، یا مسائل مالی نتوانستند در این رقابت‌ها شرکت کنند. سطح مسابقه در جدول فدراسیون جهانی برنز بود که امتیاز خوبی در رنکینگ جهانی دارد. برای من این رقابت‌ها یکی از 2مسابقاتی بود که قبل قهرمانی آسیا درنظر گرفته بودم.
طبیعتاً تأثیرگذاری و اهمیت حمایت فدراسیون از ملی‌پوشان بدیهی‌ترین وظیفه و رسالت این ارگان است. فدراسیون در مورد خودم از آبان سال گذشته تا الان ۲بار درخواست عقد قرارداد با مربی فرانسوی‌ام و اردوی تخصصی‌ام در خارج از کشور را رد کرده و غیراز اردوی مشترک در آفتاب انقلاب، برنامه خاصی برای من درنظر گرفته نشده. من مجبور شدم اردوی 2ماهه با هزینه شخصی در کشور فرانسه داشته باشم تا به آمادگی برسم. حتی با پیگیری‌های مکرر هزینه‌های اردوی من پیش از المپیک هم هنوز پرداخت نشده. با این حال، من مجبورم به‌جای تمرکز روی این مسائل، با عملکردم پاسخ بدهم و امیدوارم که در آینده، فضای تعامل و حمایت بیشتری بین من و فدراسیون شکل بگیرد، چون درنهایت هدف همه موفقیت ایران در عرصه‌های بین‌المللی است.
بله، برنامه من مشخص است. هدف من حضور در المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس است. می‌خواهم تا آن زمان، با بهترین آمادگی ممکن، با تجربه بیشتر و انگیزه بالاتر، حضور داشته باشم و رکورد ۴حضور در المپیک را ثبت کنم.