به گزارش >>>>همشهری آنلاین، پیرنشین با مقیاس انسانی و عملکرد خود در عین سادگی، نمادی از احترام معماران ایرانی به ابعاد اجتماعی و فرهنگی در طراحی بوده است. به‌طور کلی در فرهنگ کهن ایران، احترام و اهمیت ویژه‌ای برای افراد مسن قائل بودند. در بخش‌هایی از غرب کشور، از این سکوها با نام «خواجه‌نشین» یاد می‌شود. کاربرد این سکوها در این مناطق این بود که اغلب اوقات ۲نفر از خدمه یا نگهبانان روی آنها می‌نشستند و امور حفاظتی و اطلاعاتی منزل را به‌عهده داشتند. البته بعضی خانه‌ها هشتی یا نیم‌هشتی داشت.
