>> عصر ایران؛ الناز چراغی- محمود خاقانی، مدیر کل پیشین وزارت نفت در گفت‌و‌گو با «عصر ایران» دربارۀ ناترازی‌های آزار دهنده در بخش انرژی گفت: ریشۀ همۀ مشکلاتی را که الآن در صنعت انرژی و در اقتصاد خرد و کلان کشور با آنها مواجه ایم باید در بی‌تدبیری در نوع قانون گذاری در مجلس دانست و جُست.
وی که در دولت‌های هفتم و هشتم و نهم مدیر کل امور خزر و آسیای میانه در وزارت نفت بوده یادآور شد: ریشه ناترازی‌ها را باید در آن زمانی جست‌و‌جو کرد که مجلس هفتم اجازه نداد دولت هشتم ( دولت اصلاحات یا دولت دوم خاتمی) در آخرین بودجه سالیانه قیمت حامل‌های انرژی را به تدریج افرایشی کند تا یارانه‌های جدا شده به بخش‌های مولد اقتصاد مثل حمل و نقل، آموزش و بهداشت تزریق شود.
خاقانی یادآور شد: نمایندگان مجلس هفتم این اجازه را ندادند و به عکس قیمت بنزین را لیتری 80 تومان تصویب کردند و برای برق و دیگر حامل های انرژی هم نرخ معین و ثابتی در نظر گرفته شد. همچنین اتوموبیل ها را هم دوگانه‌سوز کردند و در نتیجه برای سی ان جی خودروها میلیاردها دلار به اقتصاد کشور تحمیل شد.
این کارشناس انرژی در ادامه گفت: دلیل دیگر ناترازی ملموس هم اصرار بر خصوصی سازی بخش انرژی در دولت نهم و دهم ( دوران 8 ساله احمدی نژاد) بود و اضافه کرد: البته همین الان هم عده‌ای این روش را حلال مسایل می‌دانند. یعنی عده‌ای عمدا مشکلات کشور را بزرگ جلوه می‌دهند تا بگویند مقصر مدیریت دولتی است.
مقام سابق وزارت نفت آنگاه این سؤال را طرح کرد: بخش خصوصی در اختیار چه کسانی است؟ مگر نیروگاه ها خصوصی نیستند؟ مگر پتروشیمی ها خصوصی نیستند؟ مگر پالایشگاه ها خصوصی نیستند؟ پس چرا مردم هم باید برای برق بهای بیشتری بپردازند و هم شاهد گرانی حامل های انرژی باشند؟ بنابراین باید اذعان داشت، مشکل اصلی در شیوه قانون‌گذاری است. چرا که وقتی شماری از نمایندگان مجلس با رأی حداقلی مجلس‌نشین می شوند باطبع نمی‌توانند مورد تأیید و وثوق اکثریت جامعه باشند، به همین دلیل وزیرانی انتخاب می‌شوند که با درد و شرایط اکثر مردم بیگانه هستند.
محمود خاقانی افزود: علت دیگر ناترازی انرژی در سیاست مافیایی کلان و منافع گروه های خاص و ذی نفوذ است. الان هم می‌گویند سراغ انرژی های خورشیدی برویم. برخی به خاطر این که فلان کشور نگران نتیجه مذاکره ما با آمریکا است. یعنی چه؟ یعنی این که اگر تحریم‌ها برداشته شوند، می‌توانیم مانند زمان دولت یازدهم ( دولت اول حسن روحانی بعد از برجام) به چینی‌ها بگوییم، نمی‌خواهیم همه چیز را از شما بخریم. بنابراین می‌آیند به بهانه انرژی‌های تجدیدپذیر انحصاری را به بانک مشخصی اعطا می‌کنند تا همه با عجله پنل‌های خورشیدی را در تهاتر با نفت از چین وارد کنند. در حالی که خدمات پس از فروش ندارد و در ایران هم تولید نمی‌شود. این روش مثل همین اتوبوس‌های برقی است که شهرداری تهران از چینی‌ها خریده است. یا الان فاز 2 فرودگاه امام که شرکت چینی قراردادی به مبلغ سه و نیم میلیارد برای راه اندازی بسته و خدا می‌داند، چه بر سر این پروژه خواهد آمد.
وی توضیح داد: ناترازی انرژی اگرجه برای مردم مصیبت است ولی برای عده‌ای خاص نعمت است. کمااینکه یک آقایی به دلیل اینکه منافعش را در خطر می بیند، نگران به نتیجه رسیدن مذاکره است، چیزی می‌نویسد و ترامپ هم آن را در شبکه اجتماعی خود بازنشر می‌کند یا فلان روزنامه مطلبی می‌نویسد و در پی این رفتارها، آمریکایی‌ها سوءاستفاده و موضع‌شان را عوض می کنند. تا زمانی‌که کاسبان تحریم در حال تغییر وضعیت به کاسبان پساتحریم هستند و به فعالیت خود ادامه بدهند، گرهی از گره‌های کور ناترازی باز نخواهد شد.
این چهره خاطرنشان کرد: ریشه همه ناترازی ها و گره‌های کور را باید در نظارت استصوابی دانست که به عده‌ای ناکاربلد فرصت نمایندگی مجلس یا دولت‌مردی می‌دهد. در واقع وقتی محصول رأی اقلیت باشی دغدغه‌ها و مطالبات عموم یا اکثریت جامعه را درک نمی‌کنی و حاصل این می‌شود که به جای تلاش برای اصلاح ساختاری، به دنبال اولویت‌های جناحی و باندی برود و نتیجۀ آن می‌شود، همین شرایط ناگوار که اکثر قشرهای مردم را گرفتار کرده و به چه کنم -چه کنم انداخته است.
مدیر پیشین یادآور شد: شروع ناترازی‌یی که به طور مصنوعی به مردم و کشور تحمیل شده از مجلس هفتم بود و در ادوار بعدی مجلس هم این رویه غلط تداوم داشته است.