رشد پس از آسیب: چگونه از دل خاکستر بربالیم؟

فریدریش نیچه یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان و شاعران قرن نوزدهم بود. وی در اثر برجسته‌اش، «چنین گفت زرتشت»، از بازگشت ابدی سخن گفت. این ایده به این معناست که زمان در یک حلقه بی‌پایان تکرار می‌شود. بنابراین، اگر زندگی‌مان به خوبی پیش برود، دوست داریم همه چیز به همان شکل تکرار شود.

اما اگر زندگی‌مان پر از درد و رنج باشد، چگونه می‌توانیم دوباره متولد شویم؟ چگونه می‌توانیم مسیرهایی بسازیم که بخواهیم دوباره آن‌ها را دنبال کنیم؟

روانشناسی غالباً بر تعریف موجودیت‌های بالینی یا اختلالاتی که نیاز به درمان دارند، تمرکز کرده است. در واقع، تمرکز روانشناسی بر جنبه‌های منفی باعث می‌شود که توجه کمتری به ویژگی‌های مثبت انسان‌ها شود.

روانشناسی مثبت دیدگاه خوشبینانه‌تری نسبت به طبیعت انسان اتخاذ می‌کند. در نتیجه، مفاهیمی مانند رشد پس از آسیب به وجود آمده‌اند.