سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب می گوید انکار نمی‌کنم که برخی از تندرو‌های این افراد ممکن است زمینه ساز اقداماتی از سوی مخالفان تند و افراطی خارج از ایران شود. اقداماتی ممکن است صورت بگیرد که بهانه به دست اسراییل برای برخورد‌هایی شود. اسراییل انگیزه دارد که خودسرانه این کار را بکند، اما به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها برای به ثمر رساندن مذاکرات، اسراییل را مهار کرده اند.
متن گفت‌و‌گوی «انتخاب» با سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب به شرح زیر است:
آیا نهاد قدرت در مقابل رفتار‌های جناح تندرو ایستادگی کرده و شاهد به حاشیه راندن آنها در شرایط مذاکرات خ.ااهیم بود؟
جریانات تندرو و مخالفین بهبود روابط ایران با جهان که اقداماتشان موجب تحریم و انزوا بر ایران شده، بدون اینکه بخش‌هایی از خود نهاد قدرت با تحلیل‌های آنها همراه شود، محل اثر چندانی ندارند. باید ببینیم که در حال حاضر آیا در مجموعه‌ی تصمیم‌گیران، اراده‌ای مبنی بر روند آرام مذاکرات دارند یا خیر؛ روز گذشته نیز مقام رهبری فرمودند که ابتکار عمل دست ماست و طرح‌های خوبی برای برون رفت از وضعیت فعلی داریم و از مذاکرات نتایج خوبی می‌گیریم. این نشان می‌دهد اراده‌ای برای سامان دادن به مذاکرات وجود دارد. وقتی چنین اراده‌ای وجود دارد، این گروه‌های تندرو جز سر و صدا‌های موقتی کاری نمی‌توانند انجام دهند.
آیا تندرو‌ها هنوز امکان برهم زدن خودسرانه‌ی وضعیت فعلی در سیاست خارجی را دارند؟
من انکار نمی‌کنم که برخی از تندرو‌های این افراد ممکن است زمینه ساز اقداماتی از سوی مخالفان تند و افراطی خارج از ایران شود. اقداماتی ممکن است صورت بگیرد که بهانه به دست اسراییل برای برخورد‌هایی شود. اسراییل انگیزه دارد که خودسرانه این کار را بکند، اما به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها برای به ثمر رساندن مذاکرات، اسراییل را مهار کرده اند. اگر بهانه‌ای به دست آنها داده نشود، ترامپ توانسته نتانیاهو را مهار کند. در آن موقعیت اقدام اسراییل می‌تواند به شکست مذاکرات منجر شود.
حل مشکل با آمریکا یک اتفاق جدید در جمهوری اسلامی است. این اتفاق تا چه حد بر ادبیات حاکم و موقعیت جناح تندرو اثر می‌گذارد؟
باید فعلا از این نوع تحلیل‌ها فاصله گرفت و نگران ادبیات تندرو‌ها نبود. من در عین حال نگران هستم که این مسیر صلح و توافق در خارج، وفاق و توافق در داخل را به دنبال نداشته باشد. مطلوب ما توافق در خارج و تعامل در داخل است. جامعه نباید احساس کند که کشور مسائل‌اش را با خارج حل کرده و فشار‌ها به جامعه افزایش یافته است. من امیدوارم که همزمان با توافق در خارج، جریان وفاقی که آقای پزشکیان سردمدار آن هست در لایه‌های مختلف داخل هم شاهد باشیم.
توافق با آمریکا یک دستاورد عظیم است. در آمریکا نیز بر سر به دست آوردن این دستاورد همواره رقابت وجود داشته. آیا حل مشکل با آمریکا می‌تواند موقعیت مسعود پزشکیان و اصلاح طلبان را در ایران تحت تأثیر قرار دهد؟
این توافق الزاماً دستاورد دولت آقای پزشکیان نیست. این اتفاق حاصل نمی‌شود به جز اینکه اراده‌ی منسجمی در کلیه‌ی حکومت وجود داشته باشد. وقتی توافق حاصل شود هم نباید فکر کنیم آقای پزشکیان این دستاورد را به دست آورده است. پزشکیان هم مدعی این موضوع نیست، اما نقش و اثر آقای پزشکیان و وزیر خارجه در این توافق پررنگ است و در خاطر مردم می‌ماند. این دستاورد را باید دستاورد ملی تلقی کرد.