به گزارش >>تجارت نیوز، معاملات نهمین روز اردیبهشتماه با سبزپوشی نسبی سهام به پایان رسید. بازار سرمایه این روزها در هیاهوی اخبار متفاوت و اتمسفری نامعلوم قرار دارد. با گذشت سه روز از حادثه تلخ بندر شهید رجایی و فروکش کردن هیجانات منفی، جریان معاملاتی مثبت بیش از روزهای گذشته در بازار جاری بود. در این بین بسیاری از نمادها برخلاف روزهای ابتدایی این حادثه از طراوت بهتری برخوردار بودند.
در خصوص واکاوی وضعیت بازار میتوان اظهار کرد در شرایط فعلی که فضای اقتصاد مملو از عدمقطعیتهای زیادی شده، تصمیم مشخص برای سرمایهگذاری کمی پیچیده خواهد بود. چراغ سبز اخبار مذاکراتی به بازار موجب سقفزنی جدید شاخص کل و عبور از محدوده ۳میلیون واحدی شد.
در این میان بسیاری از سهام همزمان با سقفزنی شاخص به محدودههای مقاومتی خود نزدیک شدند و در روزهای اخیر اصلاح قیمتی را به خود دیدند. در واقع باید عنوان کرد ماهیت رشد این روزهای بازار با رشد سالهای گذشته تفاوتهای زیادی دارد. با نگاه به اتمسفر بازار، پس از رشد صنعت مشخصی نقدینگی به صنایع دیگر روانه شده و بدین شکل صنایع مختلف با نسبت بیشتر یا کمتر سبزپوشی را تجربه میکنند.
از سوی دیگر حباب صندوقهای اهرمی با سرخپوشی روزهای گذشته تا حدودی کاهش پیدا کرده است. بر این اساس بهبود روند معاملاتی از مسیر انتشار اخبار مثبت میگذرد. باید منتظر ماند و دید در روزهای آینده برآیند اخبار گوناگون چه مسیری برای بازارها ترسیم خواهد کرد.
بورس در پیچوخم ریسکهای ژئوپلیتیکی
علیرضا خانمحمدی، کارشناس بازار سرمایه، در خصوص وضعیت بازار عنوان کرد: بورس ایران در ماههای اخیر تحتتاثیر تحولات پیچیدهای قرار گرفته که مدلهای سنتی ارزشگذاری سهام را به چالش کشیده است. به طور معمول، سرمایهگذاران بازار، تصمیمات خرید و فروش خود را بر اساس مدلهای ارزشگذاری، سودآوری شرکتها، چشمانداز تولید و فروش و همچنین مفروضات اقتصادی اتخاذ میکنند. بااینحال، افزایش ریسکهای ژئوپلیتیکی بهویژه در ماههای اخیر، معادلات را تغییر داده و بازار را در موقعیتی حساس قرار داده است. مذاکرات بینالمللی، بهویژه در حوزه هستهای، به یکی از کلیدیترین عوامل تاثیرگذار بر بازار سرمایه تبدیل شده است. نتیجه این مذاکرات میتواند مسیر آینده اقتصاد و به تبع آن بازار سرمایه را تعیین کند.
این کارشناس بازار در خصوص اهمیت پیشبرد مذاکرات به منظور بهبود وضعیت اقتصادی گفت: مذاکرات بینالمللی، تاثیر عمیقی بر اقتصاد ایران و بازار سرمایه خواهد داشت. در صورت دستیابی به توافق، شرکتهای ایرانی میتوانند به بازارهای بینالمللی بازگردند. این بازگشت میتواند به افزایش صادرات، بهبود فروش و سودآوری شرکتها منجر شود. علاوه بر این، اتصال دوباره به سیستم مالی جهانی، امکان انتقال آسانتر درآمدها را فراهم میکند که خود به تقویت بنیه مالی شرکتها کمک خواهد کرد. ورود تجهیزات بهروز، بهبود کیفیت تولید و کاهش بهای تمامشده محصولات، از جمله مزایای این سرمایهگذاریها خواهد بود.
همچنین ورود سرمایه خارجی میتواند به کنترل نرخ ارز کمک کند و از فشارهای تورمی بکاهد. در کنار ریسکهای خارجی، بازار سرمایه با چالشهای داخلی متعددی نیز مواجه است. افزایش نرخ خوراک صنایع، ناترازیهای حوزه انرژی و قطعی برق صنایع مختلف، از جمله عواملی هستند که سودآوری شرکتها را تهدید میکنند. این مشکلات، سایهای سنگین بر عملکرد شرکتها انداخته و میتوانند به تعطیلی موقت واحدهای تولیدی منجر شوند. علاوه بر این، نرخ بالای بهره فشار مضاعفی به بازار سرمایه وارد کرده است. بااینحال، بازار در شرایط فعلی به این عوامل واکنش شدیدی نشان نداده است، چرا که تمرکز اصلی فعالان بازار بر نتایج مذاکرات بینالمللی متمرکز است. توافقی موفق میتواند نرخ بهره و تورم را تا حدی کنترل کند و به بهبود فضای اقتصادی کمک کند.
خانمحمدی در ادامه افزود: یکی از نکات قابلتوجه در مذاکرات جاری، موضع قوی ایران است. اعلام آمادگی ایران برای مذاکره با کشورهای اروپایی، در کنار مذاکرات مستقیم با ایالات متحده، نشاندهنده دیپلماسی فعال ایران است. همچنین تاکید آژانس بینالمللی انرژی اتمی بر حضور در مذاکرات و نظارت بر اجرای توافق، به پیچیدگی و حساسیت این فرآیند افزوده است. ارزش معاملات در بازار سرمایه نشاندهنده حضور پول هوشمند و تعادل در خرید و فروش است. برخلاف ورود پولهای هیجانی در آبانماه که به رشد مقطعی و سپس خروج سریع سرمایه منجر شد، جریان کنونی پول در بازار از جنس سرمایهگذاریهای آگاهانهتر است. این موضوع نشانهای از اعتماد نسبی فعالان بازار به آینده است. بااینحال، سرمایهگذاران باید با دقت و تحلیل گام بردارند. چیدمان سبد سرمایهگذاری باید ترکیبی از سهام شرکتهای ارزنده، داراییهای امن مانند صندوقهای طلا یا شمش و ابزارهای درآمد ثابت باشد. همچنین، پوشش ریسکهای احتمالی، ضروری به نظر میرسد. بازار سرمایه درحالحاضر بهشدت تخصصی شده و تحتتاثیر مفروضات پیچیدهای قرار دارد. از این رو سرمایهگذاری بدون تحلیل دقیق یا خرید و فروش هیجانی میتواند به زیانهای قابلتوجهی منجر شود.
سعید حاجحیدری، کارشناس بازار سرمایه، درخصوص وضعیت بازار عنوان کرد: تغییر رویکرد از عدم مذاکره با ایالات متحده به مذاکرات با این کشور، موجی از خوشبینی را در فضای اقتصادی کشور ایجاد کرده است. این چرخش دیپلماتیک، تاثیر مستقیمی بر جریان ورود نقدینگی به بازار سرمایه داشته و الگوهای سرمایهگذاری را دستخوش تغییر کرده است. کاهش ریسکهای سیاسی، همراه با افت نرخ دلار و قیمت طلای جهانی، سرمایهگذاران را از صندوقهای درآمد ثابت و صندوقهای طلا به سمت صندوقهای سهامی و سهام شرکتها سوق داده است. این تغییر استراتژی سرمایهگذاری، بهویژه در رشد شاخصهای کلیدی بورس تهران مشهود بوده است. یکی از بارزترین نشانههای این تحول، افزایش چشمگیر حجم معاملات در بازار سرمایه است. با کاهش نرخ ارز و چشمانداز مثبت نسبت به توافقات سیاسی، انتظار میرود ریسکهای سیستماتیک بازار سرمایه بهطور قابلتوجهی کاهش یابد. این موضوع، مسیر رشد پایدار بازار را هموارتر کرده است. علاوه بر این، احتمال کاهش نرخ بهره به پایینتر از محدودههای فعلی در صورت حصول توافق، میتواند هزینه تامین مالی شرکتها را کاهش دهد و به بهبود عملکرد مالی آنها کمک کند.
تصویب لوایح مرتبط با پالرمو و FATF نیز میتواند هزینههای تجارت خارجی را کاهش دهد و به شرکتهای صادراتی امکان دهد با هزینههای کمتری در بازارهای جهانی فعالیت کنند. این امر، بهویژه برای شرکتهایی که به دلیل تحریمها از بازارهای بینالمللی محروم شده بودند، فرصتی طلایی برای بازگشت و گسترش فعالیتهایشان فراهم میکند. با وجود این چشمانداز مثبت، بازار سرمایه همچنان با چالشهای داخلی قابلتوجهی مواجه است. ناترازی در بخش انرژی، یکی از مهمترین موانع پیش روی صنایع است که نیازمند سرمایهگذاری کلان و زمان طولانی برای اصلاح است. این مشکل، بهویژه در فصلهای پرمصرف، میتواند تولید شرکتها را مختل کرده و سودآوری آنها را تحتتاثیر قرار دهد.
این کارشناس بازار در پایان افزود: بازار سرمایه ایران در سال ۱۴۰۴ در نقطهعطفی تاریخی قرار گرفته است. مذاکرات دیپلماتیک، کاهش ریسکهای سیاسی و ورود نقدینگی قابلتوجه، نویدبخش آیندهای روشن برای بازار است. سرمایهگذاران با اتخاذ رویکردی تحلیلی و محتاطانه، میتوانند از فرصتهای این دوره بهرهمند شوند و ریسکهای موجود را به حداقل برسانند.
منبع: دنیای اقتصاد