گیدئون لوی، نویسنده چپ گرا، اخیرا در هاآرتص گفته است که اسرائیلی ها شیفته جنگ ها هستند و به خصوص، عاشق آغاز آن هستند. آنها به جز جنگ اکتبر 1973، وارد هر جنگی که شده اند، با اشتیاق وارد آن شده اند.
به گفته لوی، اسرائیل هرگز جنگی را با وارد کردن تمام تجهیزات خود به میدان آغاز نکرده اما به همان میزان، هیچ جنگی نبوده که با اشک و آه آنان پایان نیافته باشد.
جنگ هایی که همیشه به ضرر اسرائیل تمام شده اند
نویسنده در مقاله خود در هاآرتص، برای تأیید نظر خود به تاریخ معاصر روی می آورد و به سرخوشی که مناخیم بگین، نخست وزیر اسبق اسرائیل، در آغاز جنگ اول لبنان در سال ۱۹۸۲ را دربرداشت، اشاره می کند؛ سرخوشی ای که مدت کوتاهی بعد و پس از ترک دفترش، به حالت افسردگی شدید، تبدیل شد و او را مجبور کرد از سمت خود کناره‌گیری کند.
لوی می نویسد: احتمال زیادی وجود دارد که این اتفاق در پایان جنگ اخیر با ایران نیز رخ دهد. او می گوید که علیرغم سرخوشی اولیه اسرائیل، این جنگ می تواند مانند جنگ بگین، با افسردگی اسرائیلی ها به خصوص نتانیاهو پایان یابد.
لوی در ادامه می گوید که روزهای اول هر جنگی همیشه زیباترین، لذت‌بخش ترین و شادترین روزها برای اسرائیلی ها هستند. او برای مثال، به جنگ ژوئن ۱۹۶۷ علیه کشورهای عربی و اینکه چگونه ارتش اسرائیل توانست سه نیروی هوایی کشورهای عربی را از بین ببرد یا اینکه چگونه ۲۷۰ پلیس راهنمایی و رانندگی در اولین روز عملیات سرب گداخته در نوار غزه در سال ۲۰۰۹ هدف قرار گرفتند، اشاره می کند.
با این حال، او بلافاصله به لاف زدن اسرائیلی ها در مورد دستاوردهای ارتش و سازمان اطلاعاتی خود (موساد) اشاره می کند که همواره دروغشان لو رفته و وضعیت واقعی جنگ را نشان می داده اند.
خنده ای که زود به اشک تبدیل شد
جمعه گذشته کسانی در اسرائیل بودند که از سقوط رژیم ایران و جایگزینی آن تنها پس از 100 سورتی پرواز سخن گفتند اما تحلیل آنها خیلی زود به بن بست خورد و مشخص شد تا چه میزان غلط است.
لوی می گوید که این حس غرور "متورم" همیشه اسرائیل را به این باور رسانده که محق است و پیروز می شود اما سرنوشتش همیشه شبیه یک داستان تراژیک از اساطیر یونان باستان بوده است.
جمعه شب، پس از آنکه میلیون ها نفر پس از به صدا درآمدن سه آژیر خطر از حمله قریب‌الوقوع ایران آگاه شده و مجبور شدند به پناهگاه ها بروند، احساس سرخوشی اسرائیلی ها (این بار خیلی زودتر) به یاسی بزرگ تبدیل شد.
از دیدگاه لوی، اسرائیل به جنگی کشیده شده که اگر ایالات متحده را متقاعد به توقف مذاکرات در مورد توافق هسته ای نمی کرد، قابل اجتناب بود؛ توافقی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، از امضای آن خوشحال می شد.
طبق این مقاله، اسرائیلی ها که مجبور شده اند سه بار در شب وارد پناهگاه ها شوند، با اقتصادی آشفته و روحیه ای در پایین‌ترین سطح، از خود می پرسند که آیا اقدام آنها ارزش این همه دردسر را داشته و آیا واقعاً گزینه دیگری وجود نداشته است؟
لوی تأکید کرد که تنها شانس پایان دادن به این جنگ در آینده نزدیک، تا حد زیادی رئیس جمهور «دمدمی مزاج» در واشنگتن است.
نویسنده چپ گرای هاآرتص جنگ فعلی را خطرناک ترین جنگی توصیف نمود که اسرائیل تاکنون با آن مواجه شده است؛ جنگی که ممکن است به زودی از آن پشیمان شود.