روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی می‌نویسد: یک قرن بعد، همان کارخانه در لهستان در تلاش است تا بار دیگر در تلاش‌های این کشور برای دفع حملات احتمالی روسیه از طریق افزایش تولید تسلیحات، کاهش اتکا به ایالات متحده و کمک به ناتو و اتحادیه اروپا برای حمایت از اوکراین در برابر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه مشارکت کند.
کارخانه «نیوادو» در مرکز لهستان بازتاب کاهش تولید این کشور از پایان جنگ سرد است. سایت ۸۰ هکتاری آن پر از میدان‌های آزمایشی و ساختمان‌های متروکه‌ای است که زمانی برای ساخت تسلیحات شوروی استفاده می‌شد، از جمله موشک‌های S-۵ که در طول جنگ دهه ۱۹۸۰ روسیه در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.
مدیران این کارخانه شکایت دارند که این کارخانه و سایر تولیدکنندگان کوچکتر توسط گروه تسلیحات لهستانی (PGZ) کنار گذاشته شده‌اند که یک مجموعه گسترده تحت کنترل دولت است که حتی برای برآوردن برخی نیازهای اساسی نیروهای مسلح شامل مهمات و دیگر لوازم ضروری مانند چکمه و کلاه ایمنی نیز دچار مشکل است.
«ولادیسلاو کاسینیاک-کامیش» وزیر دفاع لهستان اوایل سال جاری میلادی در پاسخ به سوالی درباره اداره بخش کارخانجات صنایع دفاعی گفته بود: «این در مرام من نیست که بگویم همه چیز قبل از من اشتباه بوده، منظورم دولت قبلی حزب قانون و عدالت است، اما در این مورد آنها واقعا شکست خوردند. آنها صنعت اسلحه لهستان را توسعه ندادند.»
مشکلات تولیدی لهستان در حالی اتفاق افتاده که این کشور در هزینه‌های نظامی ناتو پیشرو بوده و معادل ۴.۷ درصد از تولید ناخالص داخلی را در بودجه امسال به امور دفاعی اختصاص می‌دهد. تولید داخلی همچنین برای شرکای اتحادیه اروپای لهستان که مشتاق کاهش وابستگی خود به ایالات متحده هستند، به اولویت تبدیل شده است.
مبارزه پر فراز و نشیب لهستان در ماه گذشته زمانی مشخص شد که «کریستوف تروفینیاک» از ریاست گروه تسلیحات لهستان پس از تنها یک سال مسئولیت استعفا داد.
یکی از مقام‌های سابق دفاعی لهستان که خواست نامش فاش نشود، گفت: «مدیریت گروه تسلیحات لهستان بدترین شغل در کشور است. سیاستمداران شما را برای این سمت انتخاب می‌کنند و بعد زمانیکه نیاز به یک قربانی یا تغییر قدرت سیاسی دارند، شما را تعویض می‌کنند و کنار می‌گذارند.»
معاون وزیر دفاع لهستان ماه گذشته از قرارداد ۳۱۰ میلیون دلاری گروه تسلیحات این کشور برای تحویل ۱۸۰۰۰ تن تی.ان.تی به یک تامین‌کننده ارتش ایالات متحده استقبال کرد.
او گفت: «تاکنون اعلام می‌کردیم که در حال خرید تجهیزات نظامی از ایالات متحده هستیم اما امروز ما محصولات خود را به یک شرکت آمریکایی می‌فروشیم.»
دولت دونالد تاسک، نخست وزیر لهستان همچنین تولیدکنندگان خارجی را تحت فشار قرار می‌دهد تا تولید و دانش خود را به لهستان منتقل کنند. هفته گذشته شرکت لهستانی WB Group و Hanwha کره جنوبی یک سرمایه گذاری مشترک برای ساخت موشک در لهستان تشکیل دادند تا برای پرتابگرهای توپخانه Chunmoo که قبلا توسط ورشو خریداری شده بود، استفاده شود. شرکت انگلیسی Babcock نیز همکاری خود را با گروه تسلیحاتی لهستان برای ساخت ناوچه در کشتی سازی‌های لهستانی تمدید کرده است.
گروه تسلیحاتی لهستان همچنین می‌تواند برخی از دستاوردهای تولید را مدعی شود. این کشور هویتزرهای «کراب» مورد استفاده در جنگ اوکراین را طراحی کرد و ماه گذشته ۱۱۱ خودروی جنگی Borsuk را به ارتش لهستان فروخت.
معاون وزیر دفاع لهستان نیز خواستار اختصاص ۵۰ درصد بودجه تجهیزات نظامی به تولیدکنندگان این کشور شده است.
«رافال برزوسکا»، کارآفرین میلیاردری که به نخست وزیر لهستان در مورد مقررات زدایی مشاوره می‌دهد، گفت: «اما دستیابی به این هدف مستلزم مهیا کردن تدارکات نظامی از طریق بخش خصوصی است. در لهستان، هیچ چیز توسط تجارت خصوصی تولید نشده است. در ایالات متحده، جنگنده‌های اف-۳۵ و هر چیز دیگری توسط شرکت‌های خصوصی ساخته می‌شود، نه دولت.»