درّشهوار در ۲۶ ژانویه ۱۹۱۴ و در واپسین روزهای خلافت عثمانی در کاخ چاملیجا در استانبول به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش همزمان با دوران ناآرام سیاسی امپراتوری بود و خیلی زود شاهد پایان خلافت و تبعید خاندان سلطنتی شد.
در شهوار در کنار پدر و همسرش
در نهایت، در سال ۱۹۳۱، پس از مذاکراتی طولانی دربارۀ مهریه و سایر مسائل، ازدواج درّشهوار با اعظم جاه نهایی شد. این وصلت نه تنها پیوندی خانوادگی، بلکه اتحادی سیاسی و مالی نیز برای خانواده عبدالمجید دوم به شمار می‌رفت.
پس از ازدواج، درۀشهوار لقب «دردانه بیگم» گرفت و به عنوان «شاهدختِ بِرار» در جامعه حیدرآباد شناخته شد. زندگی جدیدش در هندوستان، به ویژه در شهر حیدرآباد، با فعالیت‌های گسترده اجتماعی، فرهنگی و خیریه همراه بود. او به زبان‌های ترکی، فرانسوی، انگلیسی و اردو تسلط کامل داشت و با بهره‌گیری از این توانایی‌ها، نقش پررنگی در ترویج آموزش دختران، توسعه خدمات درمانی و ارتقای وضعیت زنان در جامعه ایفا کرد.
درّشهوار در کنار دخترعمویش نیلوفر سلطان، یکی از چهره‌های مهم اجتماعی حیدرآباد شد. هر دوی آن‌ها با حمایت حاکم حیدرآباد و آزادی‌هایی که او به آن‌ها می‌داد، توانستند چهره‌ای مدرن و مترقی از زنان مسلمان در هند به نمایش بگذارند.
با این حال، اختلافات زناشویی سرانجام به جدایی درّ شهوار و اعظم جاه در اواسط دهه ۱۹۵۰ انجامید. پس از طلاق، درّشهوار مدتی در حیدرآباد ماند و سپس به لندن نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا زندگی کرد.
او در سال‌های پایانی عمر همچنان عنوان «شاهدخت برار» را حفظ کرد و نقش فعالی در امور خیریه و فرهنگی ایفا نمود. او در سال ۲۰۰۴، آخرین سفر خود را به حیدرآباد انجام داد.
درّشهوار سلطان سرانجام در ۷ فوریه ۲۰۰۶ در لندن درگذشت و در گورستان بروک‌وود این شهر دفن شد.