انتخاب زاویه‌ها و کادرهای تحسین برانگیز، عکس‌های او را به روایت دقیق و ملموس از حال و هوای انقلاب ایران تبدیل کرد.
میشل سِتبون عکاس فرانسوی الجزایری تبار است. ستبون پس از اخذ مدرک در رشتهٔ معماری، در سال ۱۹۷۸ کار عکاسی را آغاز کرد. در هنگام انقلاب ایران او برای آژانس عکس سیپا کار می‌کرد. پس از آن به آژانس بلک استار رفت و در انتهای دههٔ هشتاد میلادی وقایع مغولستان، هنگ کنگ و آلبانی را برای آژانس‌های رافو و سیگما پوشش داد. از سال ۱۹۹۰ او یک عکاس فریلنسر است.ستبون در سال ۱۹۸۴ برای گزارشی در مورد اخراج دو میلیون پناهنده در نیجریه برندهٔ جایزهٔ نخست ورلد پرس فوتو شد.
وی پیش از این در گفتگو با رسانه های ایران تصریح کرده بود که «در آن روزها دوشادوش مردم در خیابان حضور داشتم حتی چون شبیه ایرانی‌ها هستم پاسبان ها در تظاهرات مرا به اشتباه می گرفتند و کتک هم خورده ام. هر چه به آنها می گفتم من عکاس فرانسوی هستم باور نمی کردند تا اینکه بالاخره می توانستم ثابت کنم اما کتک را خورده بودم.»
در حال حاضر فرهنگسرای نیاوران میزبان تعدادی از عکس‌های او از وقایع انقلاب ایران است. تعدادی از عکس های به نمایش درآمده را با هم ببینیم.
گفتنی است آثار این عکاس در کتابی با عنوان روزهای انقلاب: واقعه‌نگاری عکاس فرانسوی از انقلاب اسلامی. با ترجمه مجتبی احمدخان به چاپ رسیده است.