به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز، سوم آبان، سالروز امضای عهدنامه گلستان، یادآور یکی از تلخ‌ترین فصل‌های تاریخ ایران است. پیمانی که در پی جنگ‌های طولانی با روسیه تزاری و با میانجی‌گری انگلیس تحمیل شد و به بهای از دست رفتن بخش وسیعی از خاک ایران تمام شد.
چه دادیم؟ بر اساس مفاد این عهدنامه، 14 ایالت و ولایت قفقاز از جمله گنجه، قره‌باغ، شیروان، باکو و داغستان از ایران جدا و به خاک روسیه ضمیمه شد. این جدایی بخش بزرگی از جمعیت و منابع ایران را از کشور جدا کرد و ضربه مهلکی بر پیکره دولت قاجار وارد آورد. علاوه بر از دست دادن سرزمین، ایران مجبور شد از بسیاری از حقوق حاکمیتی خود در منطقه قفقاز دست بکشد.
چه گرفتیم؟ در مقابل این همه از دست دادن، ایران چیزی جز یک وعده مبهم به دست نیاورد. تضمینی که عباس میرزا ولیعهد بماند، تنها دستاورد ظاهری این پیمان بود که به زودی رنگ باخت. در واقع، ایران در این معامده نابرابر، همه چیز را از دست داد و هیچ چیز به دست نیاورد.
پیامدهای عهدنامه گلستان عهدنامه گلستان نقطه عطفی در تاریخ ایران بود. این پیمان نه تنها باعث تضعیف شدید دولت قاجار شد، بلکه راه را برای نفوذ بیشتر روسیه در منطقه قفقاز و آسیای مرکزی هموار کرد. همچنین، این پیمان به عنوان یکی از عوامل اصلی فروپاشی نظام سیاسی و اجتماعی ایران در دوره قاجار شناخته می‌شود.
چرا باید به عهدنامه گلستان بپردازیم؟ مطالعه عهدنامه گلستان نه تنها برای درک بهتر تاریخ ایران بلکه برای شناخت ریشه‌های بسیاری از مشکلات کنونی کشور نیز ضروری است. این پیمان تلخ، یادآور اهمیت حفظ تمامیت ارضی و استقلال کشور است و به ما می‌آموزد که هرگز نباید اجازه دهیم قدرت‌های خارجی در امور داخلی کشور دخالت کنند.
عهدنامه گلستان، زخم عمیقی بر پیکر تاریخ ایران است که هنوز هم آثار آن بر جای مانده است. یادآوری این رویداد تلخ، ما را به این فکر وا می‌دارد که برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی، باید هوشیار باشیم و از تمامیت ارضی و استقلال کشورمان دفاع کنیم.
برای مطالعۀ مطالب بیشتر در حوزۀ تاریخ بر روی این لینک کلیک فرمایید.