به گزارش سرویس هنر پایگاه خبری سوفیانیوز، فرش بافی در قرن 14 و 15 در ایران بسیار رایج بود. این صنعت در طول حکومت شاه عباس در قرن 16 به اوج خود رسید و اصفهان به مرکز صنعت فرش ایران تبدیل شد. فرش‌های این دوره با الگوهای ظریف و نخ‌های پررنگ بافته می‌شدند و معمولا در هر 2.5 سانتی متر 1000 گره داشتند.
صنعت فرش بافی در هند در اواخر قرن شانزدهم میلادی شروع شد. هندی ها مهارت زیادی در نساجی و بافندگی داشتند، ولی آشنا شدن با فرش های ایرانی طرح‌ها و الگوهای مورد استفاده آن‌ها را به شدت تحت تاثیر قرار داد. فرش‌های هندی ترکیبی از طرح‌های فرش ایرانی، چینی، ترکمنی و مصری هستند. در حال حاضر، چین نیز یکی از تولیدکنندگان عمده فرش دستباف است.
زمان شروع صنعت فرش بافی در چین معلوم نیست، ولی شواهد نشان می‌دهد قدمت آن به قرن دوازدهم میلادی می‌رسد. در فرش‌های چینی علاوه بر طرح‌های سنتی ، طرح های فرش های ایرانی ، ترکی و پاکستانی نیز به کار می‌رود.