به گزارش سرویس پایگاه خبری ، عبید زاکانی یکی از برجسته‌ترین شاعران و نویسندگان ایرانی قرن هفتم هجری است. او در زمینه‌های مختلف ادبیات مانند شعر، طنز، نثر و حکمت شهرت دارد و به ویژه به خاطر آثار طنزآمیز خود معروف است. یکی از مهم‌ترین آثار او "کلیات عبید زاکانی" است که مجموعه‌ای از اشعار و داستان‌های طنز و انتقادی را دربر دارد. عبید زاکانی با استفاده از زبان ساده و گاه تند و شوخی‌آمیز، نقدهای اجتماعی و فرهنگی خود را بیان کرده و در این مسیر از ظرافت‌های زبانی و لحن تند استفاده کرده است. آثار او نه تنها به‌عنوان نمونه‌ای از طنز ایرانی شناخته می‌شود، بلکه تأثیر زیادی در ادبیات فارسی و نویسندگان بعدی داشته است.
شاعری که در کارهایش اغلب به تند و تلخ بودن معروف بود، اما در پس آن طنازی و دقت نظر خاصی در بررسی وضعیت‌های اجتماعی و سیاسی نهفته بود. عبید از زبان ساده و گاهی رکیک برای بیان انتقادهای خود استفاده می‌کرد که این ویژگی‌ها در آثارش او را از سایر شاعران هم‌عصر خود متمایز می‌سازد. آثار عبید زاکانی نه‌تنها در عصر خود تأثیرگذار بود، بلکه در تاریخ ادبیات فارسی نیز تأثیرات زیادی گذاشته و الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان و شاعران بعدی بوده است. با وجود ویژگی‌های تند و تیز آثار او، امروزه به‌عنوان یکی از ارکان ادبیات طنز ایران شناخته می‌شود و جایگاهی ویژه در دل تاریخ فرهنگی و ادبی ایران دارد.