، دوره‌ای با چالش‌های فراوان در عرصه آموزش و پرورش بود. مکتب‌خانه‌ها به عنوان قدیمی‌ترین نهاد آموزشی، نقش اصلی را در آموزش ابتدایی ایفا می‌کردند. اما این مکتب‌خانه‌ها عمدتاً به آموزش خواندن و نوشتن قرآن و مبانی اولیه دینی محدود می‌شدند و فرصت چندانی برای فراگیری علوم جدید و مهارت‌های عملی وجود نداشت. با این حال، در اواخر این دوره، تحت تأثیر نفوذ اندیشه‌های نوین و تلاش برخی روشنفکران، تحولات اندکی در نظام آموزشی رخ داد.
به عنوان نخستین مدرسه مدرن ایران، گامی مهم در جهت نوسازی آموزش و پرورش محسوب می‌شد. این مدرسه با هدف تربیت نیروهای متخصص و آشنا با علوم جدید تأسیس شد و رشته‌هایی مانند ریاضیات، فیزیک، شیمی و زبان‌های خارجی در آن تدریس می‌شد. با این حال، گسترش آموزش مدرن در ایران با موانع بسیاری روبرو بود. محدودیت منابع مالی، کمبود معلم متخصص و مقاومت برخی از طبقات سنتی جامعه از جمله این موانع بودند. به طور کلی، می‌توان گفت که سطح سواد در جامعه قاجاری بسیار پایین بود و فرصت‌های آموزشی به ویژه برای زنان و اقشار محروم بسیار محدود بود.
در اینجا تصویری از یک کلاس درس ریاضی در دوران قاجار را ملاحظه می‌کنید.
class="r-img-ratio">>
class="r-img-ratio">>