دکتر کیوان ملکی سوادکوهی در پاسخ به تحلیل علیمردانی درباره شعر "اتل متل توتوله" که آن را پوچ و بی‌محتوا توصیف کرده، بیان می‌کند که این شعر کودکانه بیش از 500 سال قدمت دارد و بخشی از میراث فرهنگی و ادبی ایران محسوب می‌شود. وی تأکید می‌کند که چنین اشعاری، با وجود سادگی ظاهری، نقش مهمی در پرورش خلاقیت، تخیل و زبان‌آموزی کودکان ایفا می‌کنند. به گفته او، این اشعار نه تنها بی‌محتوا نیستند، بلکه بازتابی از فرهنگ عامه و هویت ملی هستند که نسل‌به‌نسل منتقل شده‌اند.
ملکی سوادکوهی همچنین خاطرنشان می‌کند که تحلیل اشعار کودکانه باید با در نظر گرفتن بافت فرهنگی، تاریخی و روانشناختی آن‌ها انجام شود. او معتقد است که معیارهای ادبی بزرگسالان نمی‌توانند مبنای مناسبی برای ارزیابی این گونه آثار باشند، چرا که هدف اصلی آن‌ها ایجاد شادی، تقویت ذهن و ارتباط عاطفی با کودکان است. بنابراین، نادیده گرفتن ارزش این اشعار به دلیل سادگی، نوعی بی‌توجهی به اهمیت ادبیات شفاهی و فرهنگ عامه محسوب می‌شود.