به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، گویا نخستین‌بار در زمستان سال 1327 خورشیدی که چندی از اقامت زنده‌یاد هوشنگ ابتهاج در تهران نمی‌گذشت، روزی مرحوم دکتر محمدامین ریاحی، بانی خیر اولین دیدار شهریار و سایه می‌شود.محمدامین ریاحی؛ دانشجوی آن روز ادبیات فارسی دانشگاه تهران، دوست جوان 21 ساله همراه خود را به شهریار معرفی می‌کند که چندی است از رشت به تهران آمده و با تخلص «سایه» شعر می‌گوید.
در همان دیدار نخست، شهریار و سایه، دل بر مهر و محبت همدیگر پیوند می‌زنند و این چنین استاد ابتهاج، به بارگاه شهریاری راه می‌یابد. یکی دو روز بیشتر نمی‌گذرد که سایه، و این‌بار تنها، دیگرباره به سرای شهریار می‌آید و وقتی با مادر شهریار روبرو می‌شود، در گوشه ورقی، مصراعی از «هذیان دل» شهریار می‌نویسد:
«مهمان نخوانده می‌پذیری؟!»
وقتی مادر شهریار، دستخط جوان را به شهریار می‌رساند، او با مشاهده این ورق، در به روی میهمان می‌گشاید و اینگونه دوستی دیرین دو شاعر بزرگ روزگار ما آغاز می‌شود.
class="r-img-ratio">>
class="r-img-ratio">>
class="r-img-ratio">>
class="r-img-ratio">>