ویدئو| شگفتی‌های پنهان خانه موزه استاد شهریار؛ از دکلمه عاطفی شعر «بو دنیا فانی دیر» با صدای دل‌نشین خود استاد تا حیاط و لباس‌های یادگاری او!

خانه استاد شهریار سومین منزلگاه استاد شهریار، شاعر معاصر ایران بوده که در سال 1347 توسط ایشان خریداری شده و در بیست سال پایانی عمر استاد میزبان و محل تراوشات ذهنی ایشان بوده است. در سال 1367، پس از درگذشت استاد منزل مسکونی وی از سوی شهرداری تبریز خریداری و با توافق خانواده استاد و همکاری آن‌ها در اهدای وسایل وی به موزه ادبی استاد شهریار تبدیل شد.

قدمت این خانه به سال‌های دهه 1330 باز می‌گردد و دارای زیربنایی در حدود 250 متر مربع و مساحتی بالغ بر 241 و شامل دو طبقه (فوقانی و زیرزمین) با مصالح جدید است. خانه استاد شهریار در سال 1386 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 22729 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.