فوتبال ۳۶۰: پرسپولیس، در مقایسه با سایر تیم‌های مدعی در لیگ برتر، بازار نقل وانتقالات را به بهترین شکل ممکن استارت زده است. این بهترین فعلا شامل «کمیت» می‌شود؛ چراکه تا به اینجا آن‌ها ۵ خرید تازه داشته‌اند که از سایر تیم‌ها سبقت خوبی گرفته‌اند. تیوی بیفوما، مجتبی فخریان، محمدامین کاظمیان، رضا شکاری و پیام نیازمند، مهره‌های جدیدی هستند که پرسپولیس به تازگی از عقد قرارداد با آن‌ها رونمایی کرده است. البته که این پایان کار نیست چراکه رضا درویش، مدیرعامل این باشگاه، وعده داده ۸ بازیکن دیگر را هم به ترکیب این تیم اضافه کند.
۱۳ خرید تازه برای یک فصل
اگر همه وعده‌های درویش در این زمینه درست از آب درآید، باید منتظر ورود ۸ بازیکن دیگر به پرسپولیس بود. او گفته ۳ بازیکن دیگر از لیگ برتر، ۳ لژیونر و ۲ بازیکن خارجی را جذب خواهند کرد. گمانه‌زنی درباره مهره‌هایی که او برای پرسپولیس درنظر دارد فراوان است و فقط ۲ بازیکن خارجی را به اسماعیل کارتال سپرده تا پس از تایید او، مذاکرات آغاز شود. با احتساب ۵ خریدی که به تازگی این تیم داشته، می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که پرسپولیس برای این تابستان طرح و برنامه‌ای برای خرید ۱۳ بازیکن جدید دارد. عدد به اندازه کافی درخورتوجه و درشت است.
شاید در نگاه اول، این عدد به قدرت پرسپولیس در بازار مرتبط شود ولی باید عواقب این همه ورودی (دوباره نیاز است بر این گزاره تاکید شود که اگر وعده‌های نقل‌وانتقالاتی مدیرعامل پرسپولیس عملی شود) را هم سنجید. به عبارتی، این پرسش را مطرح کرد که خریدهای منجر به «انقلاب» در ترکیب پرسپولیس، می‌تواند گره‌گشا باشد؟
ثبات؛ فاکتور موفقیت پرسپولیس
در اینکه پرسپولیس به لحاظ کسب جام و موفقیت، بهترین تیم ایران در دهه گذشته بود، تردیدی نیست. بسیاری این موفقیت را حاصل ثبات در این باشگاه توصیف کرده و اتفاقا دلایل ناکامی رقبا را هم ذیل همین بند گنجانده‌اند؛ اینکه هرچقدر پرسپولیس ثبات داشته، بقیه رقبا اسیر بی‌ثباتی بوده تا از این تضاد، سرخ‌پوشان نهایت بهره را ببرند.
حالا برای تیمی که در طول یک دهه، کم‌وبیش، نان این ثبات را خورده، به یکباره، این دگرگونی، نسخه شفا بخشی است؟ پاسخ اولیه به احتمال بسیار زیاد «منفی» است. واضح است که این حجم از خرید و بازیکن جدید، نیاز به زمان برای سازگاری خواهد داشت و طبیعی است که انسجام تیمی مورد تهدید قرار بگیرد. هرچند که در این زمینه، به ویژه درباره این پرسپولیس، باید زاویه دیگری را هم دید.
ثبات نتیجه‌ای داشت؟
پرسپولیس در شرایطی وارد عصر تازه‌ای داشته و به دل بازار زده که پرونده ثبات در این باشگاه به روزهای انتهایی رسیده؛ این تیم علاوه بر اینکه در فصل جاری دستش از رسیدن جام کوتاه ماند، از گردونه بازی‌های آسیایی و جام حذفی هم خیلی زود کنار رفت و حتی نتوانست سهمیه لیگ نخبگان برای فصل آینده را به دست بیاورد. در کنار این موضوع باید به مقوله افزایش سن و پیرشدن بازمانده‌های عصر طلایی این تیم هم اشاره کرد تا روشن شود که این حجم از ورودی اجتناب‌ناپذیر است.
البته که خطرات این موضوع همچنان پابرجاست چراکه اگر این تیم قرار باشد به روزهای خوب گذشته برگشته و دوباره قریب به یک دهه در قدرت بماند، نیاز به تقویت زیرساخت و جذب بازیکنان جوان و مستعد دارد. اینکه آیا خریدهای باقی‌مانده پرسپولیس از چنین فاکتورهایی بهره ببرند یا خیر را فقط می‌توان با گذر زمان متوجه شد.