عصرایران: نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که زندگی در نزدیکی اقیانوس با سطوح بالای میکروپلاستیک ممکن است بر عملکرد مغز تاثیر بگذارد.
نتایج تحقیق کنونی نشان داد که بین سطوح بالای میکروپلاستیک در اقیانوس و افزایش نرخ زوال شناختی در افرادی که در جوامع ساحلی مجاور زندگی می‌کنند، ارتباط وجود دارد.
زندگی در نزدیکی اقیانوس با سطوح بالای میکروپلاستیک ممکن است خطر زوال شناختی و سایر شرایط عصبی را افزایش دهد و تحقیق کنونی منتشرشده در سایت ارث، ارتباطی بین میکروپلاستیک‌ها در آب و نرخ بالاتر ناتوانی در جوامع ساحلی مجاور را پیدا کرد.
محققان سطوح پلاستیک دریایی را مورد بررسی قرار دادند و آنها را به‌عنوان کم، متوسط، زیاد یا بسیار بالا رتبه‌بندی کردند سپس به بررسی میزان ناتوانی در میان ساکنان این منطقه، ازجمله حافظه و تفکر، تحرک، مراقبت از خود و زندگی مستقل پرداختند.
مناطقی که بالاترین سطوح میکروپلاستیک دریایی را داشتند، در مقایسه با مناطقی با پایین‌ترین سطح، ۹ درصد ناتوانی در حافظه و تفکر، ۶ درصد ناتوانی در تحرک، ۱۶ درصد ناتوانی در مراقبت از خود و ۸درصد ناتوانی بیشتر در زندگی مستقل را نشان دادند.
محققان تاکید کردند که این نتایج یک ارتباط را نشان می‌دهد و ثابت نمی‌کند که میکروپلاستیک‌ها باعث ناتوانی می‌شوند و تحقیقات بیشتری برای کشف این ارتباط و بررسی پیامدهای سلامت عمومی آلودگی میکروپلاستیک مورد نیاز است.