روزنامه شرق: در بررسی داده‌ها در ۷ ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳ مشاهده می‌شود که بیشترین تعداد ازدواج و بیشترین تعداد طلاق در شهر‌های تهران، مشهد، خوزستان، فارس و آذربایجان شرقی به ثبت رسیده است.
در حالی که سال ۱۳۵۸ از هر ۱۰۰ ازدواج حدود ۶.۹ مورد به طلاق می‌رسید. همچنین بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران، این روند از سال ۱۳۸۹ به بعد دستخوش تغییرات محسوسی شده است.
اما چرا با افزایش آمار طلاق در این مدت مواجه شدیم؟ در حالی که تمام سیستم‌های دولتی با طرح‌ها و برنامه‌های مختلف در تلاشند تا جوان‌ها را به ازدواج و فرزند آوری تشویق کنند ولی شاهد نتیجه معکوس این موضوع هستیم. شاید بتوان یکی از دلایل عمده این طلاق‌ها و عدم تمایل به ازدواج را به مسائل اقتصادی و اجتماعی و حتی فرهنگی مربوط دانست.
کارشناسان این دوره را یک دوره گذاری می‌دانند که خواهد گذشت. در این دوران عوامل متعددی دست به دست هم می‌دهد تا شاهد این پدیده باشیم.