class="startmessage ">>به گزارش >>فرتاک نیوز، اسماعیل قلی‌زاده که به عنوان یکی از استعدادهای درخشان فوتبال ایران شناخته می‌شود، با قراردادی چهار ساله به استقلال پیوست؛ اتفاقی که مورد استقبال گسترده هواداران این تیم قرار گرفت. او که به گفته خودش سختی‌های زیادی در زندگی و خصوصاً دوران کودکی تجربه کرده، حالا خود را در آستانه تحقق رویاهایش می‌بیند. قلی‌زاده در مصاحبه‌ای با خبرنگار ما، به شایعات انتقالش به لیگ‌های خارجی پاسخ داد و از آرزوهایش برای بازی در تیم‌های بزرگ اروپایی گفت. او همچنین ابراز امیدواری کرد که بتواند در استقلال، عملکردی فراتر از انتظارها داشته باشد.
>>آغاز فوتبال در دامان سبلان: از اردبیل تا تیم ملی نونهالان
اسماعیل قلی‌زاده متولد ۲۹ بهمن ۱۳۸۴ در یکی از روستاهای اردبیل است. او فوتبال را از سن یازده سالگی در مدرسه فوتبال صبای اردبیل آغاز کرد و سپس به تیم‌های ایرانیان و شهرداری رفت. قلی‌زاده به یاد می‌آورد: "یادم هست آن زمان تیم ملی نونهالان با هدایت آقای یاوری تشکیل شده بود و برای اردو به اردبیل آمده بودند. آنجا تست‌گیری هم کردند و من شرکت کردم. همان موقع یک بازی دوستانه هم گذاشتند که من مقابلشان بازی کردم و سرمربی خوشش آمد و به تیم ملی نونهالان دعوت شدم."
>>درخشش در سپاهان و ستاره شدن در کافا و جام جهانی
انتقال به سپاهان، نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای قلی‌زاده بود: "در آن مقطع از باشگاه سپاهان که بازی من را دیده بودند پیشنهاد دریافت کردم و با آنها قرارداد امضا کردم. از رده نوجوانان بازیکن سپاهان شدم."
قلی‌زاده در مسابقات نوجوانان کافا، علی‌رغم بازی در پستی غیرتخصصی، با درخشش خیره‌کننده، دو گل و یک پاس گل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت معرفی شد. او در خصوص جام جهانی نوجوانان و پیروزی مقابل برزیل نیز گفت: "واقعیت این است که وقتی به تیم‌هایی مثل برزیل و انگلیس برخورد کردیم، ترسی از آنها نداشتیم. به همین خاطر با انگیزه برد جلوی برزیل به زمین رفتیم. شرایط جوری شد که ۲-۰ عقب افتادیم اما در نیمه دوم با تدابیر آقای عبدی به بازی برگشتیم و برزیل را بردیم." او پیش از این نیز در جام ملت‌های نوجوانان آسیا یکی از چهار بازیکن برتر آسیا و سپس بهترین بازیکن نوجوان آسیا از نظر AFC شده بود و در جام جهانی نیز در فهرست ۱۰ بازیکن شگفت‌انگیز تورنمنت قرار گرفت.
>>خاطرات تلخ از کودکی و فداکاری‌های مادر
بخش تکان‌دهنده مصاحبه، به خاطرات شخصی و سختی‌های زندگی قلی‌زاده بازمی‌گردد: "در کل باید بگویم که روزهای سختی را گذرانده‌ام. پدرم را در ۹ سالگی از دست دادم. شرایط مالی خوبی نداشتیم. آن زمان درک الان را از شرایط را نداشتم و همیشه به مادرم اصرار می‌کردم که باید فوتبالم را بازی کنم. هر چه در زندگی دارم مدیون زحمات مادرم هستم. او همیشه پشتم بوده و همه کار برایم انجام داده. خیلی مواقع خودش نپوشیده و نخورده تا من بتوانم پیشرفت کنم. تا همین الان واقعاً کم و کسری برایم نگذاشته."
او خاطره‌ای تلخ از کودکی‌اش را روایت می‌کند: "روستای ما تا اردبیل ۲۵ دقیقه فاصله داشت. معمولاً زمستان که برای تمرین از روستا به اردبیل می‌رفتم، چون روستای ما نزدیک کوه سبلان بود و همیشه برف سنگین داشت، تردد وسایل نقلیه خیلی کم بود. بیشتر اوقات تا سه ساعت منتظر می‌ماندم تا یک وسیله عبور کند و من را به روستا برگرداند. یادم هست یکبار حدود شش ساعت منتظر مانده بودم که خسته شدم و رفتم زیر پل خوابیدم. خیلی منتظر ماندم تا یک ماشین رد شود. هم به لحاظ رفت و آمد به اردبیل و هم به لحاظ مالی شرایط خیلی سختی داشتم."
>>چرا سپاهان و رؤیای لژیونر شدن
قلی‌زاده درباره جدایی‌اش از سپاهان توضیح داد: "من همین الان هم مدیون سپاهان هستم چون فوتبالم را آنجا شروع کردم و هیچوقت زحماتشان را فراموش نمی‌کنم. از جام جهانی نوجوانان که به تمرینات برگشتم شرایط خیلی خوبی داشتم و حتی برای تیم بازی هم کردم. آن مقطع یک قرارداد یک و نیم ساله با سپاهان داشتم. از من خواستند تمدید کنم و من هم می‌خواستم ببینم در مدت نیم فصل باقیمانده بازی به من می‌رسد یا نه تا برای تمدید تصمیم بگیرم منتها این اجازه را به من ندادند. یادم هست از تمرین که آمدم به من گفتند باید وسایلت را جمع کنی و به خوابگاه برگردی. بعد هم به من گفتند باید برای تیم جوانان بازی کنی." او با اشاره به پیشنهاداتی از پرتغال، روسیه، بلغارستان و بلژیک، دلیل ماندن در ایران را نیاز به پخته شدن و لژیونر شدن به عنوان یک بازیکن کامل عنوان کرد و ابراز امیدواری کرد تا دو سال آینده بتواند لژیونر شود.
>>استقلال، سکوی پرتاب به تیم ملی و رؤیای رئال مادرید
قلی‌زاده درباره پیوستن به استقلال گفت: "پیشنهاداتم از لیگ برتر زیاد بود اما با استقلال با توافق نهایی رسیدیم. استقلال باشگاه بزرگی است و بازی کردن در آن سخت است. باید با تمام وجود در زمین باشی اما من همه تلاشم را به کار می‌گیرم تا عملکردم حتی بهتر از آنچه در تیم ملی و سپاهان داشته‌ام، باشد."
او الگوی فوتبالی خود را علی دایی (به دلیل اصالت اردبیلی) و در فوتبال خارجی ادن هازارد و کوین دی‌بروینه معرفی کرد و گفت هر سه روز یکبار بازی آنها را می‌بیند و نکته‌برداری می‌کند. درباره خوشحالی بعد از گلش شبیه جود بلینگام، توضیح داد: "منظور بلینگام از آن خوشحالی این است که "مرا بشناسید" و من هم به همین خاطر آن خوشحالی را انجام می‌دهم." قلی‌زاده با رویای بازی در رئال مادرید یا لیگ انگلیس، تأکید کرد: "امیدوارم و البته باید قطعاً یک روز این اتفاق بیفتد."
او همچنین به تیم ملی بزرگسالان فکر می‌کند و می‌گوید: "امسال باید بهترین عملکردم را ارائه کنم و اگر از نظر سرمربی تیم ملی شرایط من مناسب دیده شد، انشاالله به تیم ملی دعوت شوم. هر وقت ملی‌پوش بشوم خودم را سرباز وطن می‌دانم."
در پایان، قلی‌زاده از خداوند، زحمات مادرش و باشگاه سپاهان تشکر کرد و به هواداران استقلال قول داد با تمام وجود برای تیم بازی کند تا آنها را شاد و راضی نگه دارد.
