به گزارش خبرگزاری برنا از اصفهان، رسانهها، از تلویزیون و رادیو گرفته تا شبکههای اجتماعی و خبرگزاریها، مسئولیت بزرگی در روایت آنچه گذشته است، بر عهده دارند. نحوه بازنمایی وقایع جنگ، قهرمانیها، فداکاریها، و همچنین رنجها و ویرانیها، میتواند به شکلگیری حافظه جمعی یک ملت کمک کند. آیا رسانهها بر ابعاد انسانی جنگ تأکید میکنند یا بیشتر به جنبههای سیاسی و نظامی میپردازند؟ این انتخابها بر چگونگی درک مردم از جنگ و پیامدهای آن تأثیر مستقیم دارد. روایتهای رسانهای میتوانند به التیام زخمها کمک کنند، یا برعکس، کینهها و اختلافات را تشدید نمایند.
یکی از مهمترین پیامدهای جنگ، مشکلات روانی فراگیر در میان بازماندگان، سربازان و حتی شهروندان عادی است. رسانهها با پوشش دادن داستانهای قربانیان، بازماندگان و ارائه اطلاعات در مورد کمکهای روانشناختی، میتوانند نقش حیاتی در آگاهیبخشی و کاهش انگ مرتبط با مسائل سلامت روان ایفا کنند. با این حال، نمایش مکرر تصاویر خشن و دلخراش، یا تمرکز بیش از حد بر جنبههای منفی، میتواند به افزایش اضطراب، افسردگی و PTSD در جامعه دامن بزند.
پس از جنگ، جوامع اغلب با چالشهای بزرگی در زمینه اعتماد اجتماعی و انسجام ملی مواجه هستند. رسانهها میتوانند با ترویج گفتوگو، همدلی و درک متقابل بین گروههای مختلف، به بازسازی این اعتماد کمک کنند. پوشش دادن موفقیتها در بازسازی، داستانهای همبستگی و ابتکارات صلحآمیز، میتواند امید را در دل مردم زنده نگه دارد. اما اگر رسانهها به تفرقه، شایعهپراکنی و یا جانبداریهای افراطی بپردازند، میتوانند فرایند ترمیم اجتماعی را به شدت مختل کنند.
رسانهها نه تنها بر روحیه و ذهن مردم، بلکه بر ابعاد مادی زندگی نیز تأثیر میگذارند. گزارشهای رسانهای در مورد وضعیت اقتصادی، زیرساختها، فرصتهای شغلی و سرمایهگذاری، میتواند بر تصمیمات فردی و جمعی در زمینه بازسازی و توسعه اقتصادی تأثیر بگذارد. ترغیب به سرمایهگذاری، تشویق به کارآفرینی و اطلاعرسانی شفاف در مورد کمکهای بینالمللی، میتواند به روند بهبود اقتصادی سرعت بخشد.
در نهایت، رسانهها پس از جنگ با یک مسئولیت اخلاقی سنگین روبرو هستند. این مسئولیت شامل دقت در اطلاعرسانی، پرهیز از تحریک خشونت، احترام به حریم خصوصی افراد و ترویج ارزشهای صلح و همزیستی است. نقش رسانهها در دوران پس از جنگ، نه تنها بازتاب واقعیت، بلکه کمک به ساختن آیندهای بهتر و صلحآمیزتر است.
تأثیرگذاری رسانهها بر فضای جامعه پس از جنگ، ابعادی پیچیده و گسترده دارد. آنها میتوانند هم به عنوان ابزاری برای التیام و بازسازی عمل کنند و هم به عنوان عاملی برای تشدید مشکلات و اختلافات. انتخاب نحوه پوشش، روایتگری و اولویتبندی اخبار، تعیینکننده میراثی است که رسانهها در دوران پساجنگ از خود به جای میگذارند. در این دوران حساس، نقش آگاهکننده، همدلانه و مسئولیتپذیر رسانهها، حیاتیتر از همیشه به نظر میرسد.
انتهای پیام