این جهادگر گمنام در ابتدای گفت‌و‌گو با خبرنگار برنا گفت: ما مسلمان و شیعه‌ایم، آموخته‌ایم که کل یوم عاشورا و کل أرض کربلا. ماجرای کرونا نیز برای ما حکم همان واقعه را داشت؛ عاشورایی بود و کربلایی. احساس وظیفه کردیم که باید کاری انجام دهیم. به‌هرحال نباید کار بر زمین می‌ماند.
زهرا. الف ادامه داد: همان روز‌ها به یکی از دوستانم گفتم احساس می‌کنم وظیفه‌ای بر گردن دارم و باید به هم‌وطنانم کمک کنم. قصد داشتم به بخش دوخت ماسک بروم، اما او گفت که افراد زیادی در آن حوزه مشغول هستند و پیشنهاد داد برای تغسیل اموات به غسالخانه برویم. از آنجا که در محل کارم با صحنه‌های قتل مواجه شده بودم و ترسی از مرده نداشتم از این پیشنهاد استقبال کردم و با هم به غسالخانه رفتیم.
او با اشاره به اینکه فعالیتش را از خانواده پنهان کرده بود، اظهار داشت: در خانه فقط به مادرم گفتم که می‌خواهم در کار جهادی شرکت کنم. چون سابقه فعالیت بسیجی داشتم، مخالفتی نداشت. اما دوستم چیزی به خانواده‌اش نگفته بود. مادرش که متوجه موضوع شد، گفت می‌خواهد از من پیش مادرم شکایت کند که دخترش را به غسالخانه برده‌ام! دوستم مانع شده بود و گفته بود که من او را برده‌ام غسالخانه، او من را نبرده، کسی که باید شکایت کند مادر اوست نه شما!
این داوطلب جهادی با اشاره به اینکه هیچ ترسی از بیماری نداشته، تصریح کرد: وقتی مادرم به کرونا مبتلا شد اجازه ندادم بستری شود و خودم در خانه از او مراقبت کردم. گاهی هم پیش می‌آمد که متهم بازداشت‌شده کرونا داشت، سرفه می‌کرد و حالش مساعد نبود. برایش آب‌جوش، نمک، دمنوش و پتو می‌بردم. با خودم می‌گفتم درست است که مرتکب خلافی شده و اکنون در بازداشت است، اما او هم انسان است و به او کمک نیاز دارد.
وی در ادامه بیان کرد: حضرت علی (ع) فرموده‌اند اگر اجل کسی برسد، هر کجا باشد می‌میرد و اگر نرسیده باشد حتی اگر در آتش هم برود، مانند حضرت ابراهیم آن آتش بر او گلستان می‌شود. همین باور باعث می‌شد ترسمان بریزد.
این بانوی جهادگر درخصوص صحنه‌های تأثیرگذار آن دوران گفت: من اصلا نمی‌دانستم برای جنین هم غسل و کفن انجام می‌شود. یک‌بار زنی نوزادی کفن‌پیچ را در آغوشم گذاشت و گفت: ببر بگذار در سردخانه. وقتی نگاهش کردم یاد علی‌اصغر امام حسین (ع) افتادم. آن تصویر تا عمق جانم نفوذ کرد.
این بانوی جهادگر در پایان خاطرنشان کرد:، چون کارم شیفتی بود و فرصت زیادی نداشتم، این خدمت جهادی را هفته‌ای یک‌بار انجام می‌دادم. هرچند زمان زیادی نداشتم، اما همین مقدار برکت زیادی برایم داشت. بعد از این فعالیت‌ها متوجه شدیم که سادات هستیم؛ چیزی که هیچ‌کس در خانواده نمی‌دانست و شجره‌نامه‌مان گم شده بود. این را مزد همان خدمت‌ها می‌دانم. عالمی که با او مشورت کردم هم این قضیه را تایید کرد و گفت: این پاداش همان خدمتی است که کرده‌ای. درواقع پس از سال‌ها که هیچ‌کس در خانواده‌مان نمی‌دانست ما سادات هستیم، یک طایفه از سردرگمی درآمد.
گفتنی است رویداد کرونا به همت سازمان بهشت زهرا (س) و همراهی معاونت خدمات شهری شهرداری تهران (سازمان مدیریت پسماند)، خبرگزاری برنا، موسسه رسانه‌ای صبا، با هدف تقدیر از فداکاری‌های پرسنل این سازمان و همچنین نیرو‌های جهادی و داوطلبی و ثبت و جمع آوری آثار تصویری، قلمی و فیلم‌های تولید شده در آن برهه زمانی در نیمه دوم خردادماه برگزار می‌شود.