رسول اشرفیپور در پنل کارکردها، تنوع زیستی و ارزشگذاری اقتصادی در نشست تخصصی مدیریت پایدار جنگلهای زاگرس، با اشاره به ارزشمندی بومسازگان زاگرس افزود: این اکوسیستم به اندازهای باارزش است که بتوان بهصورت ملی همافزایی کرد و به مسایل مرتبط با آن در خصوص تحقق مدیریت پایدار بومسازگان زاگرس پرداخت.
وی ادامه داد: یکسوم از باران کشور در این منطقه میبارد و بومسازگان زاگرس مسئول تنظیم ۴۰ درصد از چرخه آب ایران است، همچنین سرچشمه رودخانههای مهمی مانند سیمینهرود، زرینهرود و زایندهرود محسوب میشود.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با اشاره به تنوع زیستی منحصربهفرد این منطقه گفت: سطح اثرگذاری خدمات اکوسیستمی جنگلهای زاگرس بیشتر از سطح این جنگلها است و بیش از ۴۰ میلیون هکتار را به لحاظ اکوسیستمی تحت تاثیر خود قرار میدهد که رقم قابل توجهی است، در واقع یکچهارم یا یکپنجم جغرافیای سرزمینی ایران وامدار جغرافیای زاگرس است.
وی تاکید کرد: زاگرس تنها پایههای بلوط نیست و بومسازگانی است که در شرایط ناپایدار به سر میبرد. تخریب سنتی، زغالگیری در گذشته و حضور دام چند برابر ظرفیت واقعی زاگرس همچنین کشت زیراشکوب از جمله چالشهای زاگرس است.
این مسئول ادامه داد: از دهه ۴۰ همزمان قرار شد ۲ قانون ملی شدن جنگلها و مراتع و قانون اصلاحات ارضی اجرایی شود، این ۲ قانون به نوعی تعارض داشتند و تعارضات به جا مانده و حل نشده است، در همین راستا باید بدانیم دارای تعارضات قانونی هستیم و پای مجلس شورای اسلامی باید در مسایل مربوط به مدیریت پایدار زاگرس باز شود.
اشرفیپور تصریح کرد: برخی عوامل مدرن نیز موجب تخریب زاگرس شده است که از منظر اهالی محیط زیستی و منابع طبیعی بیضابطه است، به عنوان مثال برخی سدسازی، راهسازی، توسعه شهری و… از دیدگاه ما بیضابطه بوده است، این شرایط در زاگرس شکل گرفته، اما هماهنگ شده نبوده است. بر همین اساس نیز یکی از تاکیدات، انسجام بین دستگاهی است که باید در سطوح قوه مجریه ایجاد شود.
وی ادامه داد: سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور ضرورت این موضوع را از سال ۱۳۹۹ مطرح کرد و ستاد راهبردی مدیریت پایدار بوم سازگان زاگرس در سطح معاون اول رییس جمهوری تشکیل شد، این ستاد بسیار مهم است و هر اقدامی از هر دستگاهی در سطح بوم سازگان زاگرس باید در سطح این ستاد بررسی شود، توجه عینی و عملی ضوابط محیط زیستی کشور نیز در این ستاد مورد توجه قرار خواهد گرفت.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری با بیان این که تغییرات اقلیمی موجب فشار مضاعف بر زاگرس شده است، ادامه داد: ریزگردها و خشکسالی هم در سطح جنگلهای زاگرس دیده میشود و امروز با زاگرسی مواجه هستیم که شرایط زایشی سابق را ندارد، زایش جنگلهای زاگرس به زوال رفته است. این موارد زنگهای خطری است که کارشناسان از پیش به آن توجه داشتند، اما برنامهای منسجم با راهبرد درست وجود ندارد.
وی افزود: سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری طرحهایی را تجربه کرده که موفقیتهایی را نیز داشته، اما در حد اعتبارات دولتی بوده است. امروز توصیه و تجربیات جهانی حتی در منطقه آسیا نشان میدهد اگر میخواهیم در مدیریت پایدار جنگلهای زاگرس موفق باشیم باید به جنگلداری اجتماعی فکر کنیم، پارادایم مدیریت پایدار جنگلداری دیدگاههای متفاوتی است که یکی از الگوهای مهم آن جنگلداری اجتماعی، منطبق بر اصول فائو است؛ به عبارتی در نسخه جنگلداری اجتماعی باید ابتدا توان زیستی عرصه را به آن بازگردانیم سپس موجب توانمندسازی جوامع محلی، اعتمادسازی جوامع و انسجامبخشی دستگاههای اجتماعی شویم. در نهایت پیوست اقتصادی و اجتماعی اثرات زیست محیطی پروژهها است.
اشرفیپور افزود: باید با جوامع محلی در زمینه توانمندسازی همکاری کرد تا در تصمیمات ما شریک باشند.
انتهای پیام/