ساناز دهقانی مسئول اهدای عضو بیمارستان امام خمینی (ره) و بیمارستان سینا، به خبرنگار برنا گفت: در حوزه اهدای عضو، شاخصی به نام PMP (Per Million Population) وجود دارد که به معنای تعداد موارد اهدا به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت است. دانشگاه علوم پزشکی تهران با جمعیت تحت پوشش ۳ میلیون نفری، دارای 2 واحد فراهم‌آوری عضو در بیمارستان‌های سینا و امام خمینی است.
وی ادامه داد: گروهی از افراد به‌عنوان بازرس تلفنی و حضوری فعالیت می‌کنند. بازرس‌های تلفنی هر روز صبح به آی‌سی‌یوها و اورژانس‌های بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران تماس می‌گیرند و مواردی که دارای سطح هوشیاری ۳ هستند را شناسایی می‌کنند.
دهقانی افزود: بازرس‌های حضوری نیز هر روز به‌صورت فیزیکی به آی‌سی‌یوها و اورژانس‌ها مراجعه کرده و موارد دارای سطح هوشیاری ۳ را شناسایی می‌کنند. پس از شناسایی، نیروهای واحد فراهم‌آوری از بیمارستان سینا یا امام خمینی برای معاینه کامل به بیمارستان مراجعه می‌کنند. این افراد به‌عنوان «هماهنگ‌کننده اهدای عضو» شناخته می‌شوند.
وی با بیان اینکه در صورت تشخیص مرگ مغزی، درمان‌های نگهدارنده برای فرد انجام می‌شود، گفت: پس از آن، فرآیند جلب رضایت از خانواده فرد مرگ مغزی آغاز می‌شود. در صورت رضایت خانواده، بیمار به واحد فراهم‌آوری منتقل شده و تأییدات لازم برای مرگ مغزی انجام می‌گیرد. این تأییدات توسط تیمی شامل پزشک داخلی، متخصص اعصاب، جراح اعصاب، متخصص بیهوشی و در نهایت پزشک پزشکی قانونی انجام می‌شود.
دهقانی ادامه داد: پس از تأیید مرگ مغزی و کسب رضایت خانواده، واحد فراهم‌آوری با وزارت بهداشت ارتباط برقرار کرده و وزارت بهداشت گیرندگان عضو و زمان برداشت را مشخص می‌کند. پس از برداشت عضو، پیکر متوفی بنا بر درخواست خانواده به هر مکانی که بخواهند منتقل می‌شود.
این مسئول افزود: دانشگاه علوم پزشکی تهران با جمعیت تحت پوشش ۳ میلیون نفری، در سال گذشته ۵۷ مورد اهدای عضو داشته که خانواده‌های این ۵۷ نفر به اهدای عضو رضایت داده‌اند. شاخص PMP در این دانشگاه ۱۹ است، در حالی که میانگین کشوری ۱۴ بوده و این یعنی دانشگاه تهران نزدیک به ۵ واحد بالاتر از میانگین کشور قرار دارد.
دهقانی درباره فرهنگ‌سازی در حوزه اهدای عضو گفت: ۵۰ درصد این مسئله فرهنگی، ۳۰ درصد علمی و ۲۰ درصد ساختاری است؛ بنابراین اهدای عضو بیش از هر چیز یک فرآیند فرهنگی است و برای افزایش شاخص آن، نیاز به فرهنگ‌سازی با کمک رسانه‌ها داریم. اگر مردم بدانند که مرگ مغزی همان مرگ قطعی است و هیچ راه بازگشتی ندارد، راحت‌تر به اهدای عضو رضایت می‌دهند.
وی افزود: بزرگ‌ترین مانع در کسب رضایت، عدم باور به قطعی بودن مرگ مغزی است. باید با اطلاع‌رسانی درست به جامعه، مفهوم مرگ مغزی را به‌عنوان مرگ قطعی جا بیندازیم.
این مسئول در پایان تصریح کرد: آموزش پرسنل آی‌سی‌یوهای بیمارستان‌ها در زمینه شناسایی به‌موقع موارد مرگ مغزی و نگهداری صحیح از این بیماران بسیار مهم است تا اندام‌های قابل اهدا با کیفیت بالاتری به گیرندگان عضو برسد.
انتهای پیام/