پویا لوایی روانشناس در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی برنا، درباره نمایش اختلالات روانی در سریال‌های نمایش خانگی اظهار کرد: در اغلب فیلم‌ها و سریال‌ها، نگاه به اختلال‌های روانشناختی و تعریف علائم این اختلال‌ها غیرمنطقی، اغراق شده است، به‌طوری که یا علائم شدیدتر از واقعیت و کلیشه‌ای به نمایش درمی‌آید یا نشانه‌ها کم‌رنگ یا نامرتبط نشان داده می‌شود. از سوی دیگر گاه افراد مبتلا به یک اختلال روانشناختی به عنوان فردی متفاوت از عموم جامعه، باورناپذیر و اغلب خطرناک معرفی می شود که نه تنها به افزایش بینش عموم جامعه نسبت به اختلال‌های روانشناختی کمکی نمی‌کند بلکه منجر به تشدید باور اشتباه (رواندرمانی برای افراد روانی است) خواهد شد.
وی درباره تاثیر سکانس های خودکشی و مصرف مواد بر مخاطب عنوان کرد:صحنه‌های مرتبط با نشانه‌های خودکشی و اطلاعات مربوط به آن نیز در صورتی که در فیلم‌ها و سریال‌ها به درستی به نمایش درآید می‌تواند نقشی مهمی در ارتقای آگاهی جامعه نسبت به این موضوع و به تبع آن افزایش احتمال یاری رسانی عموم جامعه در موقعیت‌های بحرانی به افرادی است که در معرض خطر خودکشی قرار دارند.
این روانشناس بیان کرد: متاسفانه موقعیت‌های در ارتباط با خودکشی نیز در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی اغلب غیر واقعی و به صورتی افراط شده به تصویر کشیده می‌شود. این در حالی است که در واقعیت اقدام به خودکشی از جانب بسیاری از افرادی که جان خود را به همین سبب از دست داده‌اند حتی تا چند ساعت پیش از این اقدام قابل پیش‌بینی نبوده است.
لوایی درباره اظهارات وزارت بهداشت در خصوص حضور مشاوران و متخصصان روانشناسی در پیش تولید فیلم ها تصریح کرد: قطعا حضور متخصصین سلامت روان در مراحل مختلف تولید فیلم‌ها و سریال‌ها به‌خصوص در نگارش فیلم‌نامه و حین فیلم‌برداری در ارائه چهره‌ای واقعی و علمی از اختلال‌ها و نشانه‌های آنها کمک خواهد کرد. موضوعی که به شناخت هرچه بهتر عموم جامعه از این اختلال‌ها منتهی می شود. علاوه بر این اقدامات مناسب در برابر افرادی با علائم مذکور و مداخله‌های لازم در موقعیت‌های بحرانی در مواجهه با افرادی که قصد اقدام به خودکشی را دارند نیز از آموزش‌هایی است که می‌تواند در بطن فیلم‌ها و سریال‌ها گنجانده شود.
انتهای پیام/