به گزارش خبرگزاری برنا از کردستان؛ کیومرث حبیبی، در نخستین کنفرانس ملی مطالعات محیطی دریاچه>> زریبار که در تالار مولوی دانشگاه کردستان برگزار شد، اظهار کرد: در طول دو دهه اخیر اقدامات متعددی در راستای بهبود وضعیت دریاچه>> زریبار انجام شده، اما همچنان وضعیت آن با چالش‌هایی روبرو است.
وی با بیان اینکه دریاچه زریبار با خلأ قانونی در حوزه مدیریت مواجه است، افزود: در روزهای اخیر، بخشی از مسئولیت گردشگری این دریاچه به شهرداری مریوان واگذار شده که گامی مهم در راستای ساماندهی فعالیت‌های گردشگری در منطقه محسوب می‌شود.
معاون عمرانی استاندار کردستان گفت: بیش از ۶۶ درصد منابع آب مورد نیاز شهر ۲۰۰ هزار نفری مریوان از چاه‌ها تأمین می‌شود که این موضوع فشار زیادی را بر منابع آب زیرزمینی اطراف زریبار وارد کرده است.
حبیبی همچنین با اشاره به کاهش سطح زیر کشت برنج در اطراف دریاچه، بیان کرد: سطح کشت برنج که در گذشته به بیش از ۲۰۰ هکتار می‌رسید، امروزه به کمتر از ۳۰ هکتار کاهش یافته است، در حالی که این فعالیت بخشی از فرهنگ و سنت بومی مردم منطقه محسوب می‌شود.
وی تصریح کرد: با وجود اجرای بیش از ۱۹۸ کیلومتر شبکه فاضلاب در سطح شهر مریوان، همچنان فاضلاب برخی سکونتگاه‌ها و ساخت‌وسازهای غیرمجاز شهری به‌طور مستقیم وارد دریاچه زریبار می‌شود که تهدیدی جدی برای سلامت اکوسیستم دریاچه است.
چاه‌های غیرمجاز، از عوامل افت سطح آب دریاچه زریبار
معاون عمرانی استاندار کردستان ادامه داد: در اطراف دریاچه حدود ۳۰۰ حلقه چاه مجاز و نزدیک به ۳۰۰ حلقه چاه غیرمجاز وجود دارد که همچون مکنده، آب دریاچه را جذب می‌کنند و این روند به افت سطح آب زریبار دامن زده است.
حبیبی با اشاره به اقدامات انجام‌شده برای تقویت منابع آبی دریاچه عنوان کرد: از سال گذشته حدود شش میلیون مترمکعب آب از سد گاران به دریاچه زریبار انتقال یافته است و برنامه‌ریزی شده که این میزان به دو برابر افزایش یابد.
وی همچنین به وضعیت زمین‌های کشاورزی اطراف دریاچه اشاره کرد و گفت: در اطراف زریبار حدود شش تا هفت هزار هکتار زمین کشاورزی وجود دارد که تلاش شده است برای آبیاری این اراضی از سامانه انتقال آب سد گاران استفاده شود.
معاون عمرانی استاندار کردستان تصریح کرد: حدود ۱۸ سد فعال و یا در دست راه‌اندازی در استان کردستان وجود دارد که ۶۰ درصد منابع آبی پشت این سدها در اختیار استان نیست که این مسئله تأثیر مستقیمی بر مدیریت منابع آبی منطقه دارد.
حبیبی در ادامه با انتقاد از نبود نظارت کافی بر حریم دریاچه طی سال‌های گذشته، خاطرنشان کرد: در سه دهه اخیر، دخل و تصرفات متعددی در حریم دریاچه صورت گرفته و متأسفانه تاکنون سازوکار مؤثری برای جلوگیری از این تعرضات وجود نداشته است.
وی با اشاره به نقش عوامل اقتصادی و جمعیتی در فشار بر دریاچه زریبار، خاطرنشان کرد: پایانه مرزی>> باشماق به‌عنوان یکی از برترین پایانه‌های واردات و صادرات کشور، به‌صورت ناخواسته فشارهایی را بر>> زریبار وارد کرده است؛ همچنین افزایش جمعیت شهر مریوان، ظرفیت بالای گردشگری این منطقه و تأسیس منطقه آزاد تجاری از دیگر عواملی هستند که می‌توانند موجب بر هم خوردن تعادل زیست‌محیطی دریاچه شوند.